Artykuły

Panna Janinka jest niezwykle przedsiębiorczą bohaterką sztuki Romana Niewiarowicza "Gdzie diabeł nie może", która choć błaha i bynajmniej niedoskonała, ot, jeszcze jedna opowiastka o prowincjonalnej pannie, jej wielkiej karierze i szalonej miłości, okazała się nadspodziewanie nośna. Bardziej nośna niż nadana w tym samym tygodniu, wspaniale grana świetnie zrealizowana "Litość Boga" Jeana Cau - utwór o możliwości manipulowania ludzkimi losami, zbyt jednak nieczytelny dla dzisiejszego widza w swym egzystencjalnym przesłaniu. Zdarza się, że utwory błahe odnoszą nagłe sukcesy dzięki niespodziewanym skojarzeniom, współgraniu z rytmem czasów. Taka przygoda spotkała kiedyś "Madame Sans Gene" Armanda Salacrou, przydarzyło się to również w popaździernikowym okresie "Pięknej Helenie" Offenbacha z librettem Minkiewicza i Marianowicza.

Tak też trochę zaskakująco ożyła sztuczka Romana Niewiarowicza, zrealizowana przez Janusza Kidawę w katowickim ośrodku TV. Otóż okazało się, że jej sympatyczna bohaterka obdarzona jest jedną przynajmniej cechą dzisiaj niedocenioną. Panna Janinka potrafi wszystko sprzedać, wszystko zareklamować i do wszystkiego zachęcić. Jest niedoścignioną mistrzynią organizacji pracy. Słuchając pomysłów, które wkłada w jej usta Roman Niewiarowicz w pierwszym akcie sztuki, wypada tylko westchnąć: gdybyż tyle przynajmniej odwagi i siły przekonywania mieli nasi kolejni gospodarczy decydenci.. Panna Janinka jest pilnie poszukiwana. Na dziś, na zaraz, za zawsze. Myślę, że również dzięki przekonywającej Marii Probosz przynajmniej trochę udało się twórcom rozbawić telewizyjną publiczność, o co dzisiaj bynajmniej nie jest łatwo. Na plan drugi zszedł melodramat, natomiast wiele radości dostarczyć mógł czupurny charakter bohaterki sztuki. Ciesząc się więc z tego co jest, nie powinniśmy raczej żywić w tej dziedzinie wielkich nadziei na przyszłość. Śmiejmy się, bo jutro będzie jeszcze smutniej. Czego Państwu nie życzy

Janina Szymańska