Warszawa. Dziesięć jesiennych premier
Nowy sezon teatralny coraz bliżej. Na dobry (?) początek we wrześniu czeka nas ponad dziesięć premier. Od Thomasa Bernharda, przez Witkacego, po Leopolda Tyrmanda.
4 września startuje teatr Studio pod nową dyrekcją Grzegorza Brala. Rozpoczyna sezon premierą odwołaną w kwietniu z powodu żałoby narodowej. "Przed odejściem w stan spoczynku" [na zdjęciu] reżyseruje Michał Kotański. Thomas Bernhard nadał sztuce podtytuł "Komedia o duszy niemieckiej", rozprawiając się w niej z pasją z upiorami przeszłości austriackich mieszczan. Nowością będą towarzyszące kolejnym premierom debaty, organizowane w Trafne Clubie.
Sezon w TR Warszawa rozpocznie Michał Borczuch przedstawieniem "Metafizyka dwugłowego cielęcia" Stanisława Ignacego Witkiewicza. Nad dramaturgią przedstawienia pracuje z nim Łukasz Wojtysko, którego zainspirowała m.in. wspólna podróż Witkacego i Bronisława Malinowskiego do Australii i Papui-Nowej Gwinei. - Głównym tematem będzie w takim samym stopniu potworność życia co monstrualność śmierci i okoliczności, w jakich się ona wydarza - zapowiada Wojtysko.
Wrzesień zamyka premiera przedstawienia Krzysztofa Warlikowskiego "Koniec. Scenariusze". Kolejny raz po "(A)pollonii" Warlikowski tworzy autorski montaż kilku tekstów: scenariusza filmowego Bernarda Marie Koltesa "Nickel Stuff, "Procesu" Franza Kafki i powieści J.M. Coetzeego "Elizabeth Costello".
Nie zabraknie też musicalowej rozrywki. W teatrze Roma trwają intensywne próby do legendarnych "Les Miserables" według "Nędzników" Victora Hugo. Do premiery planowanej na 25 września teatr zamówił nowoczesny system platform, dzięki którym zmiany scenografii mogą odbywać się na oczach widzów. Na kolejne miesiące planują swoje premiery m.in. teatry: Powszechny (adaptacja powieści "Zły" Leopolda Tyrmanda - 22 października), Narodowy ("Kazimierz i Karolina" w reżyserii Gabora Zsambekiego - 9 października) i Polonia (nowa sztuka Przemysława Wojcieszka "Jeszcze będzie przepięknie" - 21 października).
Tylko szkoda, że nadal nie wiadomo nic o dalszych losach Teatru Ochoty, a szeroko zakrojone plany Teatru Polskiego pod dyrekcją Andrzeja Seweryna stanęły pod znakiem zapytania wobec katastrofalnej sytuacji finansowej instytucji. W takim wypadku może się okazać, że zamiast dyskutować o wartościach artystycznych premierowych przedstawień, przez kolejne miesiące będziemy znów omawiać problemy finansów i sposobu obsadzania stanowisk w stołecznych teatrach.
