POŻEGNANIE- Bogumił Kłodkowski
BOGUMIŁ KŁODKOWSKI był jednym z najwybitniejszych aktorów teatru wyobraźni Uczestniczył w nagraniu blisko dwóch tysięcy audycji! Jego głos w sposób zjawiskowy wykreował postać Edka Jabłońskiego, najbardziej kolorowej i przykuwającej uwagę postaci sagi radiowej "W Jezioranach".
Był swoistym fenomenem aktorskim. Przez dziesięciolecia rozpalał wyobraźnię i namiętności wielu milionów Polaków. Był niekwestionowaną ikoną kultury masowej w erze, w której telewizja nie trafiła jeszcze pod strzechy. Muzyk, kierowca, komendant straży pożarnej. W latach 60. miał nawet swój fanklub, który działał obok redakcji wielkonakładowego "Dziennika Ludowego". Kobiety się w nim kochały. Był szarmancki, uwodzicielski, zdystansowany do świata. Niezwykle popularny, ale jednocześnie na ulicach nierozpoznawalny. Jego fotografie pojawiały się z rzadka na pocztówkach dźwiękowych. Rozniecało to tylko ciekawość. Każdy wyobrażał go sobie inaczej. Gościł w naszych domach w niedzielne popołudnia. Towarzyszył często przy rodzinnym obiedzie. Nieprzerwanie od blisko pięćdziesięciu lat! Trudno było się wtedy nie uśmiechnąć i nie oderwać choć na chwilę od przytłaczającej rzeczywistości Jego powiedzenia- "Humor satyra" czy "Jasne jak plecy anioła", weszły do obiegu językowego. Był jednym z najwybitniejszych aktorów teatru wyobraźni Uczestniczył w nagraniu blisko dwóch tysięcy audycji! Jego głos w sposób zjawiskowy wykreował postać Edka Jabłońskiego, najbardziej kolorowej i przykuwającej uwagę postaci sagi radiowej "W Jezioranach".
Urodził się 30 sierpnia 1926 r. w Częstochowie. Od dzieciństwa marzył o aktorstwie. Zadebiutował w osiemnaste urodziny na scenie Frontowego Teatru Artylerii II Armii Wojska Polskiego założonego z polecenia gen. Świerczewskiego. Po wojnie pracował w teatrach na ziemiach odzyskanych oraz w Zespole Pieśni i Tańca Wojska Polskiego. W Warszawie zamieszkał w połowie lat 50., występował w teatrze satyryków Syrena, a następnie w Teatrze Komedia. Grał tam w tak głośnych spektaklach jak: "Śniadanie u Tiffannego", "Boso, ale w ostrogach", "Cafe Pod Minogą", "Burzliwe życie Lejzorka Rojtszwańca". W 1953 r. zadebiutował na dużym ekranie w głośnym dramacie sensacyjnym Stanisława Urbanowicza "Pościg". Występował też w popularnych serialach telewizyjnych, takich jak "Barbara i Jan", "Czterdziestolatek", "Lalka", "Tulipan" "Dom". To były jednak tylko epizody.
Wszystko w jego aktorskim życiu zmieniło się 27 maja 1960 r. wraz z emisją pierwszego odcinka radiowej powieści "W Jezioranach". W założeniu serial miał być dedykowany mieszkańcom wsi i małych miasteczek. Audycja zrealizowana było w konwencji ultrarealistycznej. Twórcy i aktorzy nie byli nigdy na antenie wymieniani z imienia i nazwiska, co potęgowało u słuchaczy wrażenie, że uczestniczą w życiu prawdziwej rodziny mieszkającej w jednej ze wsi niedaleko Puław. Znakomity scenariusz Andrzeja Mularczyka i towarzyszącego mu zespołu oraz gwiazdorska obsada sprawiły, że saga radiowa osiągnęła kilkunastomilionową słuchalność. Jeszcze w latach 70., kiedy telewizor stawał się już podstawowym medium. "W Jezioranach" regularnie słuchało ponad trzy miliony osób. Bogumił Kłodkowski potrafił w znakomity sposób zaakcentować swoją indywidualność. Postać Edka Jabłońskiego wygrywała wszystkie plebiscyty na najsympatyczniejszego bohatera słuchowiska. Kilka lat temu w trakcie ciężkiej choroby Bogumiła Kłodkowskiego rolę tę przejął Andrzej Zaorski. Dzięki temu zabiegowi Edek Jabłoński jest ciągle wśród nas.
Aktor realizował się również na scenie jako piosenkarz. Z powodzeniem występował na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu. Nagrywał płyty z bajkami dla dzieci. Przez wiele lat pracował w Stołecznej Estradzie. W 2000 r. wraz z Kapelą Czerniakowską nagrał autorską płytę "O rany! Jeziorany" będącą podsumowaniem całości dorobku.
24 lipca2010 r. po długiej i ciężkiej chorobie odszedł od nas szlachetny człowiek i znakomity aktor komediowy. Będąc jeszcze u progu kariery, miał powiedzieć: "Moim powołaniem jest nieść radość i uśmiech". I był tym słowom wierny do końca zawodowego życia. Bogumił Kłodkowski jako Edek Jabłoński pozostanie na stałe w pamięci całego pokolenia radiosłuchaczy.
Pochowano go w grobie rodzinnym na Powązkach [kw. 331 rz. V]
