Teatr im. Stefana Jaracza ::: Teatry i zespoły ::: Encyklopedia teatru polskiego

Teatr im. Stefana Jaracza

Teatr otwarto jako pierwszą stałą polską scenę w Łodzi 6 października 1888 w gmachu Teatru Victoria z 1877 roku. W 1909 Teatr Polski otrzymał budynek przy ul. Cegielnianej (obecnie Jaracza 27). W 1921 roku zmieniono nazwę na Teatr Miejski, od 1937 wchodził w skład Teatrów Miejskich ponownie jako Teatr Polski. Po II wojnie światowej rozpoczął działalność w styczniu 1945 roku jako Teatr Wojska Polskiego. Od 1 września 1949 roku nosi imię Stefan Jaracz.

Gmach, w którym działa teatr, zaadaptowano wg projektu Dawida Landego w 1909 roku. Po pożarze w 1911 roku budynek został przebudowany wg projektu Ignacego Stebelskiego, Romualda Millera i Banasza; w latach 1966–70 gruntowny remont wg projektu Witolda Millo. W 1995 otwarta została Scena Kameralna im. Leona Schillera. W 2007 przebudowano fronton i foyer wg projektu Jakuba Wujka oraz zmodernizowano Dużą i Małą Scenę. W ramach projektu „Utworzenie europejskich scen Teatru im. Stefana Jaracza w województwie łódzkim” powstały sceny w Sieradzu, Skierniewicach, Piotrkowie Trybunalskim i Radomsku.

Sezon: 1949 / 1950

PoprzedniNastępny

Kierownictwo

dyrektor:
Iwo Gall

zastępca dyrektora:
Sabina Nowicka

Zespół artystyczny

aktorzy: Ryszard Barycz, Maria Białobrzeska-Habdank, Władysław Bugajny, Seweryn Butrym, Tadeusz Czechowski, Stanisław Dąbrowski, Halina Gall, Mieczysław Górkiewicz, Kazimierz Jarocki, Jadwiga Karczewska-Popławska, Emil Karewicz, Barbara Krafftówna, Krystyna Królikiewicz, Włodzimierz Kwaskowski, Antoni Lewek, Stanisław Łapiński, Leon Łuszczewski, Leokadia Michałowska (Pseu.Jarecka), Bronisław Pawlik, Zofia Perczyńska-Żarnecka, Zofia Petri, Czesław Przybyła, Halina Racięcka, Klemens Roman, Leszek Sadzikowski, Roman Stankiewicz, Jerzy Szpunar, Aniela Świderska-Pawlik, Joanna Walter, Leopold Ignacy Zbucki
adepci: Cezary Julski, Bogusław Kozak, Kazimierz Orzechowski-Korbut

7
Premiery
Zobacz wszystkie
Juliusz Słowacki – Maria Stuart muzyka Waldemar Maciszewski, reżyseria Iwo Gall, scenografia Iwo Gall. Obsada: Maria Stuart - Krystyna Królikiewicz, Henryk Darnlej - Zygmunt Rzuchowski, Morton - Edward Gudowski, Rizzio - Jerzy Ćwikliński, Botwel - Ryszard Barycz, Duglas - Włodzimierz Fabisiak, Lindsaj - Jerzy Szpunar, Paź Marii Stuart - Halina Racięcka, Nick, błazen Henryka - Bronisław Pawlik, Astrolog - Czesław Przybyła. Premiera: 17 września 1949.
Antoni Czechow – Wiśniowy sad inscenizacja Iwo Gall, reżyseria Iwo Gall, muzyka Eugeniusz Dziewulski, przekład Konstanty Magnicki. Obsada: Luba Raniewska, obywatelka ziemska - Maria Habdank-Białobrzeska, Luba Raniewska - Ewa Krasiejko, Ania, jej córka - Anna Jarecka, Waria, jej wychowanka - Barbara Krafftówna, Leonid Gajew, brat Raniewskiej - Konrad Łaszewski, Jermołaj Łopachin, kupiec - Władysław Jabłoński, Piotr Trofimow, student - Zygmunt Rzuchowski, Borys Simeonow-Piszczyk, obywatel ziemski - Edward Gudowski, Szarlota, guwernantka - Krystyna Krasicka, Epichodow, kancelista - Jerzy Ćwikliński, Dunia, pokojówka - Aniela Świderska, Firs, lokaj - Roman Stankiewicz, Kubuś, młody lokaj - Bronisław Pawlik, Przechodzień - Czesław Przybyła, Naczelnik stacji - Bogusław Stodulski. Premiera: 5 listopada 1949.
Anatol Surow – Zielona ulica muzyka Mikołaj Błanter, przekład Kazimierz Chmielewski, reżyseria Iwo Gall, scenografia Ewa Soboltowa. Premiera: 11 stycznia 1950.
Leon Kruczkowski – Odwety dekoracje Ali Bunsch, reżyseria Iwo Gall. Obsada: Stefan Jagmin, dyrektor gimazjum - Leon Łuszczewski, Okulicz, były pułkownik - Seweryn Butrym, Sabina, jego żona - Halina Gallowa, Matylda, ich córka - Zofia Perczyńska, Julek, ich syn - Mieczysław Górkiewicz, Lemański - Adam Cyprian, Lemańska - Jadwiga Karczewska, Urbaniak - Władysław Kozłowski, Teresa, służąca Okuliczów - Zofia Ankwicz, "Roman" - Emil Karewicz. Premiera: 8 lutego 1950.
Michał Bałucki – Dom otwarty asystent reżysera Mieczysław Górkiewicz, choreografia Janina Mieczyńska, dekoracje i kostiumy Iwo Gall, reżyseria Leon Łuszczewski. Obsada: Prolog i Epilog - Ryszard Barycz, Władysław Żelski, urzędnik banku - Konrad Łaszewski, Janina, jego żona - Aniela Świderska, Janina - Zofia Petri, Kamilla, jej siostra - Zofia Molicka, Telesfor, ich wuj - Seweryn Butrym, Adolf, narzeczony Kamilli - Jerzy Szpunar, Alfons Fikalski - Ludwik Sempoliński, Wicherkowki - Henryk Modrzewski, Pulcheria, jego żona - Maria Habdank-Białobrzeska, Pulcheria - Krystyna Królikiewicz, Ciuciumkiewicz - Włodzimierz Fabisiak, Katarzyna, jego żona - Jadwiga Karczewska, Tecia - Krystyna Krasicka, Miecia - Zofia Ankwicz, Munia - Helena Herbstowa, Lola - *, Wróbelkowski - Bronisław Pawlik, Fujarkiewicz - Roman Stankiewicz, Malinowski - Emil Karewicz, Bagatelka - Leon Górecki, Franciszek - Edward Gudowski, Lokaj I - Antoni Lewek, Lokaj II - , Tańczący gość - Stanisław Dąbrowski. Premiera:* 1 kwietnia 1950.
William Shakespeare – Wieczór Trzech Króli albo co chcecie asystent reżysera Henryk Modrzewski, muzyka Tomasz Kiesewetter, przekład Stanisław Dygat, reżyseria Iwo Gall, scenografia Iwo Gall. Obsada: Orsino - Jerzy Ćwikliński, Sebastian - Leon Górecki, Antonio - Ryszard Barycz, Sternik: - Antoni Lewek, Włodzimierz Kwaskowski, Valentino - PWSA Słuchacz, Curio - PWSA Słuchacz, Sir Tobiasz Czkawka - Władysław Walter, Sir Andrzej Chudogęba - Ludwik Sempoliński, Malvolio - Henryk Modrzewski, Fabian - Emil Karewicz, Błazen - Bronisław Pawlik, Zygmunt Rzuchowski, Olivia - Zofia Perczyńska, Viola - Aniela Świderska, Halina Racięcka, Maria - Ewa Krasiejko, Ksiądz - Stanisław Dąbrowski, Oficer - Bogusław Kozak, Jerzy Szpunar, Asystent reżysera - Henryk Modrzewski. Premiera: 27 czerwca 1950.
Sandor Gergely – Sprawa Pawła Eszteraga asystent reżysera Roman Stankiewicz, przekład Ryszard Ordyński, reżyseria Konrad Łaszewski, scenografia Ewa Soboltowa. Obsada: Pani Eszterag - Halina Gallowa, Paweł Eszterag - Konrad Łaszewski, Pani Kovacs - Maria Białobrzeska, Józef Kovacs - Seweryn Butrym, Julia - Anna Jarecka, Antoni Bobori - Roman Stankiewicz, Jerzy Domanovich - Czesław Przybyła, Jan Timar - Antoni Lewek, Radca policji: - Leon Łuszczewski, Emil Karewicz, Major sądu wojskowego: - Adam Cyprian, Włodzimierz Kwaskowski, Michał Affra-Nagy: - Wladysław Jabłoński, Jerzy Ćwikliński, Bokor - Wlodzimierz Fabisiak, Braun - Edward Gudowski, Csech - Zygmunt Rzuchowski, Żołnierz - Jerzy Szpunar, Oraz - PWSA, Asystent reżysera - Roman Stankiewicz. Premiera: 25 sierpnia 1950.

4
Historia nazwy
Teatr Wojska Polskiego 26 stycznia 1945 – 31 sierpnia 1949	Łódź
Teatr im. Stefana Jaracza 1 września 1949 – teraz	Łódź

Zaproponuj uzupełnienielub zgłoś błąd na stronie

Teatry i zespoły