Czas akcji: współcześnie.
Miejsce akcji: fikcyjna węgierska wieś Irgacz.
Obsada: 7 ról męskich, 3 role żeńskie.
Druk: "Dialog" nr 4/2000.
Węgierska wieś. Trzystu mieszkańców, w większości starych. Kto mógł, uciekł do miasta. Ksiądz i policjant działają "z doskoku" - obsługują kilka wsi. Nie ma pracy. W karczmie siedzą i piją na kredyt bezrobotni: Burak, Pincet, Szatan. Częstym gościem jest Ksiądz. Do karczmy zagląda też wiecznie pijana żona Pinceta. Chce, żeby mąż pojechał do Pesztu i znalazł pracę. Marzy, że przywiezie jej w prezencie psa - pitbulla. W karczmie mówi się o tym, co dzieje się we wsi. Bittner bije swoją pasierbicę, a ojciec dziewczynki - Szatan - puszcza to płazem.
Klienci rzadko zamawiają coś do jedzenia, więc Myszka, córka Karczmarza, gotuje na zmianę tylko paprykarz i gulasz. Koleżanki Myszki wyjechały do Pesztu - studiowały, znalazły pracę, wyszły za mąż. Myszka nie chce zostawić ojca, zresztą nie ma dokąd pójść, ale marzy o tym, żeby się wyrwać. Źle znosi umizgi Buraka - prostaka i gbura, który chwali się, że kiedyś ją spił i zaciągnął do łóżka. Burak był policjantem - wtedy wieś miała jeszcze swojego policjanta - ale został zwolniony za pobicie aresztanta, na którym próbował wymusić zeznania. Teraz, wykorzystując starą legitymację, konfiskuje w okolicy rowery, szukając rzekomo skradzionych pojazdów znajomków... Burak chce się ożenić z Myszką i nakłania Karczmarza, aby wpłynął na córkę. Karczmarz, co prawda, chciałby wydać córkę za mąż - Myszka ma dwadzieścia pięć lat i ludzie już wzięli ją na języki - ale nie zmusza jej do małżeństwa z Burakiem.
Pewnego dnia we wsi zjawia się nieznajomy; Myszka przezywa go Czarusiem. Czaruś od razu zaczyna ją podrywać. Jest we wsi przejazdem, twierdzi, że wybiera się do Portugalii. Ma duszę romantyka, chce "siedzieć nad morzem i patrzeć na zachód słońca". Opowiada o tym, jak Gauguin porzucił rodzinę i karierę urzędnika, by wyjechać na Tahiti i malować. Czaruś próbuje pisać, marzy o karierze literackiej. Wierzy, że Portugalia będzie dla niego ziemia obiecaną, jak Tahiti dla Gauguina. Dla Myszki natomiast Czaruś jest uosobieniem marzeń o wielkim świecie. Burak chcąc pozbyć się rywala, próbuje go zastraszyć.
Któregoś dnia, nieoczekiwanie, przyjeżdża Żona Czarusia, żeby zabrać go do domu.W przeciwieństwie do męża jest osobą energiczną i zaradną. To ona jest głową rodziny i męża traktuje z wyższością, tym bardziej, że to jej ojciec znalazł Czarusiowi posadę. Nie rozumie ani duchowych potrzeb, ani literackich aspiracji męża. Czyta jego eseje, ale nie ma o nich dobrego zdania. Chętnie pojechałaby na urlop do Portugalii i zupełnie nie rozumie, dlaczego Czaruś jedzie sam autostopem i dlaczego nie zarezerwował hotelu. Nie skłoniwszy męża do powrotu, wyjeżdża sama.
Burak nie może znieść, że dziecko Szatana jest maltretowane. Wypytuje księdza, czy wolno zabić w obronie własnej i czy każdy grzech może być odpuszczony. Ksiądz kolejne zawiłe pytania Buraka zbywa półsłówkami, nie podejrzewając, jakie są jego zamiary.
Myszka, choć zaskoczona, że Czaruś ma żonę, wciąż się z nim spotyka. Karczmarz prosi go, żeby tymczasem zamieszkał u nich, a wyjeżdżając do Portugalii zabrał ze sobą Myszkę. Sugeruje, żeby się z nią ożenił. Myszka próbuje przerwać ojcu, nie chce spłoszyć Czarusia. Czaruś mówi wprost, że nigdy nie miał zamiaru zabierać Myszki do Portugalii. Myszka jest załamana, ma żal do ojca.
Burak zostaje aresztowany za zamordowanie Bittnera. Pincet wraca z Pesztu. Zamiast wymarzonego pitbulla przywozi żonie buty. Czaruś wyjeżdża. Nie do Portugalii jednak - wraca do żony i ustabilizowanego życia w Peszcie. Jest zbyt słaby, żeby zrealizować swoje marzenie.
Ukryj streszczenie