Czas akcji: koniec XIX wieku.
Miejsce akcji: okolice Oxfordu, Londyn.
Obsada: 17 ról męskich, 1 rola kobieca i kilka męskich epizodów.
Druk:
"Wynalazek miłości" to opowieść o życiu Alfreda Edwarda Housmana, uczonego i poety. Był człowiekiem skromnym, cichym i trudno doszukać się w jego życiu sensacyjnych czy dramatycznych wydarzeń. Housman jest homoseksualistą o czym dowiadujemy się za pośrednictwem cytatów z literatury łacińskiej, której jest tłumaczem.
Akcja sztuki rozrywa się w wiktoriańskiej Anglii, gdzie homoseksualizm jest skłonnością wysoce naganną i podlega karze więzienia na podstawie poprawki do Kodeksu Karnego. Prywatny dramat Housmana, który w poezjach Katullusa i Propercjusza usiłuje zobaczyć swój własny wizerunek, rozgrywa się w cieniu dramatu życiowego Oscara Wilde, który w 1895 skazany został właśnie na podstawie wyżej wymienionej poprawki na dwa lata więzienia za homoseksualne stosunki z Alfredem Duglasem .
Wilde pojawia się w sztuce tylko raz, ale jego postać i historia są wyraźnie obecne i ciążą nad całą treścią dramatu. Stoppard wprowadza do sztuki szczególny zabieg inscenizacyjny - spora część utworu odbywa się w Hadesie, gdzie mityczny Charon przewozi łodzią Housmana, po jego śmierci w Domu Spokojnej Starości Pani Evelyn, do Elizjum - krainy szczęścia dusz błogosławionych. W drodze bohater spotyka samego siebie jako młodzieńca płynącego łodzią po Tamizie z przyjaciółmi do autentycznej miejscowości Hades, znajdującej się pod Oxfordem. W sztuce wody Styksu mieszają się z wodami Tamizy, po których żegluje Housman. Czas i przestrzeń tracą swe realne znaczenie, a wydarzeń nie da się opisać językiem rzeczowej relacji.
W pierwszym akcie sztuki jesteśmy uczestnikami podróży siedemdziesięcio-siedmioletniego Housmana przez Styks i serii jego spotkań z własną przeszłością. Housman w wieku osiemnastu lat studiuje w Oxfordzie filologię klasyczną, więc tematem dominującym w jego dyskusjach z kolegami jest łacina - artykulacja, interpretacja i tłumaczenia literatury antycznej. W dalszej części sztuki zaczyna wyraźnie się rysować wątek męskiej miłości w życiu bohatera, jego szczególne upodobanie do męskiego towarzystwa i kultu męskiego ciała. Wszystko to przeplatane jest i złączone z antycznymi odniesieniemi - historycznymi i mitycznymi. Podczas rozmów do jakich dochodzi w czasie podróży pojawiają się konkluzje, że spora część literatury łacińskiej została źle przetłumaczona. Tłumacze bowiem miłosne wiersze pisane dla męskich kochanków przekładali tak, jakby były one adresowane do dam ich serc. Zmarły Housman snuje dywagacje na tematy homoseksualne i opowiada sobie jako młodzieńcowi o świętym oddziale tebańskiej młodzieży, składającym się wyłącznie z homoseksualnych par kochanków. Oddział ten był nie do pokonania. Dopiero w czasie bitwy pod Cheroneą został całkowicie wybity przez wojska macedońskie. Postawa tych tebańskich wojowników zyskała wysokie uznanie Aleksandra Macedońskiego, co świadczy przeciwko powszechnie przyjętej opinii o słabości bojowej homoseksualistów. Tak więc teza, że powodem upadku Grecji było rozluźnienie obyczajowe, w obliczu powyższych faktów, wydaje się wątpliwa, a przyczyn niepowodzenia należy upatrywać - jak tłumaczy zmarły Housman młodemu - gdzie indziej, poza sferą moralności Greków.
Na początku aktu drugiego spotykamy bohatera kilka lat później jak o zachodzie słońca rozmawia z siostrą na szczycie góry Fazga. Z rozmowy dowiadujemy się, że nie udało mu się ukończyć studiów klasycznych, mimo że był niekwestionowanym faworytem do dyplomu z wyróżnieniem. Housman został urzędnikiem i pracuje na bardzo pośledniej pozycji.
W kolejnej scenie spotykamy Housmana w trakcie zawodów sportowych. Z upodobaniem obserwuje swojego przyjaciela, Jacksona, który bierze w nich udział. Housman i Jackson mieszkają razem i ich bliskość i zażyłość jest widoczna..
W końcówce sztuki znów pojawiają się wioślarze, ale skład załogi jest całkiem inny niż w pierwszym akcie, a Housman jest o parę lat starszy. Na scenie zjawia się Oscar Wilde, który szalenie romantycznie komentuje wiersz, napisany dla niego przez Housmana. Przewoźnik pomaga Wilde'owi wsiąść do łodzi. W półmroku widać jak Charon przewozi Wilde'a przez Styks.
Ukryj streszczenie
