Miejsce akcji: Judea (Palestyna).
Obsada: 11 ról męskich, 2 role żeńskie oraz epizody: Żydzi, Nazarejczycy, niewolnice.
Jest wieczór, księżyc w pełni. Wygląda niesamowicie, "jak kobieta, która powstaje z grobu". Herod, tetrarcha Judei podejmuje ucztą posłów Juliusza Cezara. Młody Syryjczyk i Paź Herodiady, żony Heroda, przeczuwają, że stanie się coś strasznego. Młody Syryjczyk - kapitan gwardii, syn wypędzonego przez Heroda króla - kilkakroć wychwala urodę Salome, księżniczki Judei. Paź przestrzega go, by na nią nie patrzył - nie wolno mu nawet marzyć o księżniczce.
Uwięziony w starym zbiorniku na wodę prorok Jokanaan zapowiada nadejście Mesjasza i złorzeczy Herodiadzie, oskarżając ją o cudzołóstwo i kazirodztwo. Pierwszym mężem Herodiady, ojcem Salome i władcą Judei był starszy brat Heroda. Herod obalił go i uwięził w nieczynnym zbiorniku. Więzień nie umarł przez dwanaście lat, więc "trzeba było" udusić go.
Salome z sali biesiadnej wychodzi na taras. Nie może znieść pożądliwego wzroku ojczyma. Ma dosyć Żydów, którzy toczą spory religijne (czy istnieją anioły?) i barbarzyńców, którzy rozlewają wino. Mimo wezwania Heroda nie wraca na ucztę. Słyszy głos Jokanaana. Żąda, by żołnierze wyprowadzili proroka ze zbiornika; kusi Młodego Syryjczyka obietnicą uśmiechu. Salome jest przerażona wyglądem Jokanaana, a zwłaszcza wyrazem jego oczu. Prorok złorzeczy Herodowi i Herodiadzie. Nie chce, by "córka sodomska zbliżała się do niego". Młody Syryjczyk prosi księżniczkę, by odeszła. Salome to ubliża prorokowi, to mówi, że go pożąda. Gdy chce pocałować Jokanaana, Młody Syryjczyk popełnia samobójstwo.
W poszukiwaniu Salome Herod opuszcza salę biesiadną, a za nim wychodzi Herodiada. Tetrarcha każe wynieść stoły na taras. Jego stopa ślizga się na krwi Młodego Syryjczyka. Jest zdziwiony, że ktoś zginął bez jego rozkazu. Gdy pożądliwie spogląda na pasierbicę, Herodiada nie kryje zazdrości. Salome jest lojalna wobec matki, nie chce owoców ani wina, którymi Herod ją częstuje, nie chce też usiąść obok niego. Herodiada domaga się, aby mąż kazał uciszyć Jokanaana. Herod żywi jednak zabobonny lęk przed prorokiem, o którym "niektórzy powiadają, że to stary Eliasz". Żona zarzuca Herodowi tchórzostwo. Gdy Żydzi żądają wydania Jokanaana, Herod odmawia. Nazarejczycy opowiadają Herodowi o cudach uczynionych przez Mesjasza.
W pewnej chwili Herod prosi Salome, żeby dla niego zatańczyła. Gdy pasierbica odmawia, Herod nalega i przysięga, że za ten taniec da jej wszystko, czego zażąda. Salome - wbrew woli matki - tańczy. Wykonuje zmysłowy taniec siedmiu zasłon, a potem żąda, aby na srebrnym półmisku przyniesiono jej głowę Jokanaana. Herod nie chce zgładzić proroka, jednak Salome przypomina mu o złożonej przysiędze. Tetrarcha wydaje więc rozkaz zabicia więźnia; Herodiada nie kryje zadowolenia. Kat przynosi na półmisku głowę proroka. Herod jest wściekły i przerażony, boi się, że na kogoś spadnie nieszczęście. Gdy Salome ostentacyjnie całuje usta martwego proroka, Herod wydaje rozkaz zabicia jej. Żołnierze wykonują polecenie, zgniatając ciało księżniczki tarczami.
Ukryj streszczenie