Streszczenia

Aleko

Autor: Sergiusz Rachmaninow

Zobacz streszczenie sztuki

Opera w 1 akcie; libretto: Włodzimierz Niemirowicz-Danczenko wg "Cyganów" Aleksandra Puszkina.
Prapremiera: Moskwa 8 V 1892.
Premiera polska: Warszawa 1964 (Opera Objazdowa).
Osoby; Aleko - baryton; Zemfira, jego żona - sopran; Stary Cygan - bas; Stara Cyganka - alt; Młody Cygan - tenor; Cyganie, Cyganki.
Akcja rozgrywa się w Rosji w XIX w.
Nad brzegiem rzeki rozbiła swój obóz wędrowna banda Cyga­nów. Jest pogodny, ciepły wieczór - wesoły śpiew Cyganów niesie się daleko po wodzie. Nieco na uboczu siedzi Stary Cygan. Nie bierze on udziału w ogólnej zabawie, lecz tęsknie wspomina dni młodości, która przeminęła, i czas szczęśliwej mi­łości, który upłynął jeszcze prędzej. Rok tylko bowiem cieszył się szczęściem u boku ukochanej żony Mariuli. Pewnej nocy porzuciła go ona, uchodząc z innym. Ślad po niej zaginął - pozostała mu tylko córka, Zemfira, obecnie już żona wodza cy­gańskiego taboru - Aleka. Pojawia się i sam Aleko. Posły­szawszy ostatnie słowa opowieści starca, wyraża zdziwienie, że nie wyruszył on w pościg za niewierną żoną i nie zemścił się, zabijając ją i jej kochanka. On, Aleko, podobnego postępku nie puściłby płazem i nawet na krańce świata ścigałby uwodzi­ciela. Z trwogą w sercu słucha słów swego małżonka Zemfira. Nic dziwnego - dawne jej uczucie do męża wygasło już - teraz kocha Młodego Cygana, członka bandy, lecz drży z lęku przed zemstą groźnego Aleka, choć ten na razie jeszcze nic nie przeczuwa.
Zabawa jest w pełnym toku. Po śpiewach następują tańce. Stopniowo jednak ognie gasną i cały obóz układa się do snu. Zemfira spotyka się z Młodym Cyganem. Schadzka trwa jednak krótko - Zemfira, pełna obaw, poleca kochankowi oddalić się, a na jego błagania wyznacza następne spotkanie opodal, koło kurhanu. Sama powraca do namiotu i siadłszy przy kołysce swego małego dziecka, poczyna śpiewać - lecz nie kołysankę, ale szyderczą piosenkę o starym mężu i młodym kochanku. Po­dejrzenia kiełkują w duszy Aleka. Wie on już, że Zemfira nie kocha go, i z bólem w sercu wspomina dawne dni szczęśliwej miłości.
Cały obóz śpi. Lecz oto z oddali dobiega miłosny śpiew Mło­dego Cygana. Zemfira wśród nocy wykrada się do niego z mę­żowskiego namiotu. Widząc, iż niebo na wschodzie różowi się łuną wschodzącego słońca, pragnie powrócić do siebie, lecz jest już za późno. Wśród krzewów pojawia się Aleko. Łagodne po­czątkowo jego wyrzuty Zemfira i Młody Cygan przyjmują szy­derczym śmiechem, czym doprowadzony do pasji Aleko rzuca się na rywala i zabija go. Widząc zaś, że Zemfira, miast żało­wać swej zdrady, opłakuje kochanka, przebija i ją swym szty­letem. Pełen zgrozy patrzy tłum Cyganów na dokonane dzieło i z rozpaczą klęka Stary Cygan nad zwłokami swej córki. Aleko, jako zbrodniarz, zostaje wyklęty - nie wolno mu pozostać w obozie. Przez resztę życia zostanie już zupełnie sam.
1-aktowa opera "Aleko" została napisana przez Rachmaninowa jako dyplomowa praca w konserwatorium. Odznacza się ona dużą zwartością i oszczędnością środków muzycznego wyrazu, a styl jej wykazuje już wyraźnie cechy tak typowe dla później­szej twórczości Rachmaninowa, a więc rozlewną melodyjność i liryzm splatający się z momentami pełnymi dramatycznego patosu. Nawiązuje tu kompozytor do tradycji rosyjskiej kla­syki muzycznej XIX w.; zwłaszcza wpływ Czajkowskiego jest w jego operze niewątpliwy. Wśród użytych środków konstrukcji formalnej na uwagę zasługuje zasada motywów przewodnich towarzyszących postaciom głównych bohaterów.
Źródło: Przewodnik Operowy Józef Kański, PWM 1997

Ukryj streszczenie

2

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji