Cezar Trombini
TROMBINI Cezar (18 II 1835 lub 1839 Padwa - 15 VIII 1898 Wenecja), dyrygent, dyr. opery. Był synem Antonia T., mężem -> Emilii T. Kształcił się we Włoszech. Ok. 1849 występował w Wiedniu jako skrzypek, dyrygenturą zajmował się od ok. 1855 podróżując z włoskimi zespołami operowymi po całej Europie. Do Polski przybył w 1873 z zespołem F. Ciaffeiego. Po raz pierwszy wystąpił w warsz. T. Wielkim 16 XII 1873 prowadząc włoską premierę "Mignon". W pierwszym okresie swego pobytu dyrygował jedynie przedstawieniami zespołu włoskiego. Wkrótce został zaangażowany na stałe do zespołu WTR, a 19 II 1875 mianowano go dyr. opery. Do 1881 prowadził dwadzieścia dwie opery, z których siedem wystawiono po raz pierwszy, m.in. "Siłę przeznaczenia", "Pojedynek", "Aidę", "Ducha wojewody", "Lohengrina". Występował czasem na koncertach jako skrzypek, a także dyrygował koncertami religijnymi i symfonicznymi. Pod koniec 1881 otrzymał dymisję i wyjechał na kilka lat do Petersburga, gdzie był dyrygentem tamtejszej opery. Po powrocie do Warszawy w październiku 1889 został prof. śpiewu w Instytucie Muzycznym i zajmował to stanowisko do 1894. W grudniu 1889 dyrygował zastępczo w T. Wielkim, a od 1891 objął ponownie dyrekcję opery. W drugim okresie swej działalności prowadził ponad trzydzieści oper, w tym dziesięć premier, m.in. "Rycerskość wieśniaczą", "Otella", "Manon Lescaut", "Hamleta", "Goplanę". Po raz ostatni dyrygował w T. Wielkim przedstawieniem "Aidy" 9 VI 1898. "Był to artysta bardzo utalentowany,doskonale przygotowany do zawodu kapelmistrzowskiego, muzyk gruntownie wykształcony, sumienny kierownik, wysoko pojmujący zadania teatru w ogóle, rozmiłowany w sztuce, a tym samym wiele wymagający od współpracowników na każdym stanowisku" ("Kurier Codzienny").
Bibl.: Album teatr. I s. 77-79 (il.); Błaszczyk: Dyrygenci (il., ikon. i bibl.); SMP; EMTA 1890 nr 327, 1895 nr 19, 1898 nr 34; Kur. codz. 1895 nr 129.
Ikon.: G. Canella: Portret, olej, 1889 - własność M. Trombini-Kazuro Warszawa; Fot. - MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
