Stanisław Sienkiewicz
SIENKIEWICZ Stanisław, pseud. S. Roland (ok. 1877 Lwów - 21 III 1908 Warszawa), śpiewak. Po ukończeniu gimn. we Lwowie zaczął uczęszczać na wydział prawny tutejszego uniw., jednak wkrótce porzucił studia dla kariery śpiewaka. W grudniu 1895 debiutował na scenie t. lwow., a w 1896 występował w zespole J. Reckiego w Stanisławowie, m.in. w partii Eleazara ("Żydówka"). Na sez. 1896/97 został zaangażowany do zespołu opery lwow., gdzie zastępował (nie występującego wtedy) A. Myszugę. W styczniu 1897 zaangażowano go do zespołu opery WTR i 28 II tego roku debiutował w T. Wielkim w partii Stefana ("Straszny dwór"). Szybko zyskał sympatię publiczności, która ceniła jego warunki zewnętrzne i piękny, liryczny głos tenorowy. Na scenie warsz. występował do 1902, wyjeżdżając jedynie w 1898 na kilka miesięcy do Wenecji, by uzupełnić studia wokalne. Szczególnym powodzeniem cieszył się w operach S. Moniuszki, przede wszystkim jako Kazimierz ("Hrabina"), Stefan ("Straszny dwór"), Jontek ("Halka"). Poza tym do najlepszych jego partii należały m.in. Turiddu ("Rycerskość wieśniacza"), Synodal ("Demon"), Edgar ("Łucja z Lammermooru"), Grabiec i Kirkor ("Goplana"), Canio ("Pajace"), Wilhelm ("Mignon"), Radames ("Aida"). W 1902 został zwolniony z zespołu warsz. z powodu utraty głosu ("wskutek nieuleczalnej choroby", jak donosiła prasa). Występował jeszcze niekiedy na koncertach (m. in. w 1902), sporadycznie w operze warsz.; w lutym 1904 w "Loterii", w lutym, marcu i kwietniu 1907 w dawnych swych partiach w "Hrabinie", "Halce" i "Pajacach", ale bez powodzenia. Zmarł w nędzy. Żoną jego była Zofia Różanowska, śpiewaczka, występująca gł. na scenach włoskich.
Bibl.: Korolewicz-Waydowa; Owerłło; EMTA 1895 nr 51, 1896 nr 7, 1897 nr 10, 23, 1898 nr 14 (il.), 24, 1904 nr 11/12; Tyg. Ilustr. 1908 nr 13 (il.).
Ikon.: Fot. pryw. i w rolach - IS PAN, MTWarszawa.
Źródło: słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
