Helena Serno-Sołowiewicz
SERNO-SOŁOWIEWICZ Helena (działała 1883-1903), śpiewaczka. Była córką Rosjanina i Polki; kształciła się w konserwatorium w Petersburgu, a następnie śpiewała tam w operze. 25 XI 1883 wystąpiła na scenie T. Wielkiego w partii Izabeli ("Robert Diabeł"). Wg recenzenta "Echa Muzycznego, Teatralnego i Artystycznego" rozporządzała "dość rozległym, metalicznym sopranem, którego jednak gatunek do zbyt szlachetnych nie należy". Zaangażowana do zespołu opery WTR, śpiewała do 13 IX 1884, m. in. Królową Małgorzatę ("Hugonoci"), Wenus ("Tannhauser"), Inez ("Afrykanka"), Donnę Elwirę ("Don Juan"). Opuściwszy Warszawę, powróciła na sceny rosyjskie. W 1897-1903 była nauczycielką śpiewu w Instytucie Muzycznym w Warszawie.
Bibl.:EMTA 1883 nr9, 1904 nr 21/22; Kur. codz. 1883 nr315; Chomiński.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
