Jan Radoszewicz
RADOSZEWICZ, Radosiewicz, Jan (5 VII 1807 Warszawa - 10 I 1843 Płock), śpiewak, aktor, tancerz. Był synem Mikołaja R. i Eleonory z Owsińskich, bratem - aktorki R. Uczył się w warsz. szkole baletowej i od 1820 występował niekiedy w małych rolach w baletach i dramatach. 26 XI 1822 tańczył partię Ojca Anetki ("Młynarze"). Pozostając w zespole baletowym t. warsz. zaczął uczyć się śpiewu i występował w chórach. W balecie ostatni raz tańczył 25 IX 1825 w partii Geryona ("Trzy gracje"), a w czerwcu 1826 opuścił zespół t. warsz. i wyjechał do Krakowa. Tu występował od 12 X 1826 do jesieni 1827; latem 1827 był w Płocku z krak. zespołem pod kier. J. Szymkajły. Od jesieni 1827 prawdopodobnie do 1830 występował w zespole A. Łękawskiego w Kijowe, wiosną 1830 u K. Nowińskiego w Lublinie i Zamościu. 1 XI 1830 wystąpił w Warszawie w partii Figara ("Cyrulik sewilski"). Podobno brał udział w powstaniu listopadowym. W 1831-33 występował w t. krak., w sez. 1833/34 w t. lwow., od 1834 do 1840 znów w t. krak. uczestnicząc też w letnich wyjazdach zespołu. 10 VII 1836 śpiewał gościnnie w t. warsz. partię tyt. w "Zampie", w lecie 1839 i 1840 występował w zespole H. Popiołka, m.in. w Kielcach, w grudniu 1840 w krak. t. Rozmaitości, w 1841 w zespole H. Popiołka w Lublinie, Radomiu i Płocku. Później osiadł na stałe w Płocku, gdzie dawał lekcje śpiewu i tańca. Występował w operach, m.in. w partiach Jana ("Jan z Paryża"), Syna ("Belizariusz"), grał role Śmigalskiego ("Zemsta"), Lokaja ("Ciotunia").
Bibl.: Estreicher: Teatra; Krzesiński: Koleje życia s. 94, 95, 117, 134, 225, 245, 259, 262, 458, 459; Lasocka: Teatr lwow.; Akt zgonu w jednej z parafii w Płocku (wg informacji S. Dąbrowskiego); Chomiński; Jasiński.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
