Ludwika Pięknowska
PIĘKNOWSKA Ludwika, zamężna Zalewska (5 października 1794 Warszawa – działała do 1843), aktorka.
Debiutowała 15 grudnia 1814 w Teatrze Narodowym w roli Laury (Wielki sędzia hiszpański). Przyjęta do zespołu występowała do 31 stycznia 1818 i jako „aktorka z piękną postacią, przyjemnym głosem i dość żywym czuciem rokowała dalsze nadzieje” (Jan Tomasz Seweryn Jasiński). W późniejszych latach najczęściej używała na scenie nazwiska Zalewska. W końcu 1821 i początku 1822 gościnnie występowała w Wilnie, 28 lutego i 6 marca 1828 gościnnie w Krakowie (w roli Kamili – Horacjusze i Ryksy – Ludgarda), a w 1830 w Radomiu. W 1836 wróciła do teatru warszawskiego i 9 lutego tego roku zagrała Baronową de Woldemor (Amelia Mansfield), 18 lutego – Lady Ashton (Oblubienica z Lamermooru), a 1 maja – Panią Barnek (Paulina, czyli Błąd naprawiony). Od 1 lipca 1836 została zaangażowana do zespołu teatru warszawskiego, tym razem „do ról matek, powiernic, ochmistrzyń”. Występowała w Warszawie do 1 marca 1843 (wg Michała Chomińskiego do stycznia 1837), ale „nie zdołała zająć wybitniejszego stanowiska”. W grze zarzucano jej przesadę i sztywność. Role: Żona Abla (Śmierć Abla), Kamila (Horacjusze), Izabela (Filip).
Bibliografia
Estreicher: Teatra; Got: Repertuar 1781-1843; Miller: Teatr i muzyka na Litwie; Recenzje Iksów; Szwankowski: Teatr Bogusławskiego; Gaz. teatr. 1843 nr 72; Chomiński; Jasiński.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1765–1965, PWN, Warszawa 1973. Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów stosowanych w źródłowej publikacji.
