Franciszek Palacz
PALACZ Franciszek, pseud. Palański (27 XI 1893 Poznań - 28 IV 1937), aktor. Był synem Marcina P., cieśli, i Barbary z Witkowskich. Początkowo używał na scenie właśc. nazwiska, a po 1918 także pseudonimu. Prawdopodobnie od 1912 występował w t. pozn. jako chórzysta. W 1914-16 należał do zespołu T. Polskiego w Poznaniu i grał małe role, m.in. Lokaja ("Oj, mężczyźni, mężczyźni"). W 1916-18 służył w wojsku, a od 1918 wrócił do t. poznańskiego. W 1920 był w okresie plebiscytowym w zespole pod dyr. E. Rygiera na Górnym Śląsku. W 1922 występował w Lublinie, w sez. 1922/23 w T. Objazdowym pod kier. J. Winiaszkiewicza, m.in. w Łodzi, od 1923 w T. Miejskim w Sosnowcu, a w sez. 1924/25, 1925/26 i 1926/27 także w T. Polskim w Katowicach. W tym czasie grał m.in. Napoleona ("Madame Sans Gene"). W następnych latach występował na scenach Grudziądza i Lwowa (sez. 1930/31), a przed śmiercią w zespole objazdowym pod dyr. Z. Szczerbowskiego.
Bibl.: Sobański: Teatr pol. na Śląsku; Maciejewska: Teatr w Poznaniu; Mika.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
