Julia Leichnitz
LEICHNITZ Julia (działała 1872-1902), śpiewaczka. Uczennica warsz. Instytutu Muzycznego. 3 VIII 1872 wystąpiła w roli Pazia ("Bal maskowy") w przedstawieniu włos. w sali t. Rappo w Warszawie. Później przebywała za granicą, m.in. w lutym 1875 występowała na koncercie w Dreźnie. Po powrocie do kraju występowała w prowincjonalnych zespołach objazdowych i w warsz. t. ogródkowych; w zespole A. Trapszy: w sez. 1875/76 w Lublinie, w lecie 1876 w t. ogr. Eldorado, w maju 1877 w Piotrkowie, w lecie 1877 w t. ogr. Arkadia, w 1878-79 m.in. w Lublinie, Ciechocinku, od poł. lutego 1880 do 1883 w zespole J. Grabińskiego, m.in. w Łodzi, Płocku, Łęczycy. W 1884-85 koncertowała w Łodzi i Płocku, w 1886 w Płocku, w 1886 gościnnie w Łodzi u J. Grabińskiego. W sez. 1889/90 występowała w Lublinie w zespole J. Reckiego, L. Dobrzańskiego i T. Smotryckiego, w 1890 w zespole objazdowym, m.in. w Piotrkowie, Częstochowie, Radomsku, Zawierciu, Sosnowcu, Dąbrowie Górniczej, w lecie 1892 w warsz. t. ogr. Wodewil, w 1893 w zespole L. Czystogórskiego w Płocku oraz w t. żydowskim w Łęczycy; w sierpniu 1899 występowała gościnnie w Lublinie. Później wycofała się ze sceny. W 1902 udzielała lekcji śpiewu w Łodzi.
Śpiewała partie sopranowe w operach i operetkach; ważniejsze z nich: Halka ("Halka"), Rozyna ("Cyrulik sewilski"), Santuzza ("Rycerskość wieśniacza"), Lukrecja ("Lukrecja Borgia"), Zerlina ("Fra Diavolo"), Rafael ("Księżniczka Trebizondy"), Graziella ("Mężateczka"), Saffi ("Baron cygański"), Wilma ("Lekka kawaleria").
Bibl.: Dąbrowski: Teatr w Lublinie; Filler: Melpomena; Olszewski: Z kronik teatr.; Gaz. kieł. 1880 nr 11; Afisze Bucholtzów, WAPLublin; Krzesiński: Raptularz.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
