Bruno Lechowski
LECHOWSKI Bruno (4 kwietnia 1887 Warszawa – 16 października 1941 Rio de Janeiro)
scenograf
Po ukończeniu gimnazjum w Warszawie studiował malarstwo w Kijowie, Warszawie i Paryżu. Od ok. 1911 wystawiał swoje obrazy, m.in. w Petersburgu, Krakowie, Warszawie (m.in. w salonie Rychlinga i Towarzystwie „Zachęta”. Malował najczęściej obrazy o tematyce fantastycznej, zwracając uwagę krytyki interesującą kolorystyką swych dzieł.
W sez. 1916/17 współpracował z Teatrem Studya pod dyr. Stanisławy Wysockiej w Kijowie i wraz z Cezarym Popławskim opracował m.in. dekoracje do Snów pór roku, Intruza i Wnętrza. W sez. 1918/19 był scenografem teatru łódzkiego, a w sez. 1919/20 i 1921/22 współpracował z Teatrem Reduta; zaprojektował w Reducie scenografię Alchemika miłości, Papierowego kochanka (do tej sztuki opracował również „układ sceniczny”), opracował oświetlenie sceny do Judasza Kazimierza Tetmajera. W sez. 1919/20 współpracował również z Teatrem Stołecznym, a w 1923 z teatrem Niebieski Motyl w Warszawie. Projektował dekoracje do filmów polskich Krzyk w nocy (1921), Za trzy spojrzenia (1922).
W 1924 wyruszył w podróż dookoła świata; odwiedził wiele krajów i kontynentów. Na kilkanaście lat przed zgonem osiadł na stałe w Brazylii, gdzie zyskał sławę jako pejzażysta.
Bibliografia
Ilustr. Encyklopedia Trzaski, Everta, Michalskiego t. III, Warszawa 1927; Jewsiewicki: Materiały; E. Niewiadomski: Malarstwo polskie XIX i XX w., Warszawa 1926; Simon: Spis przedstawień Reduty; Szczublewski: Reduta; Z. Wilski: Stanisława Wysocka, Warszawa 1965 s. 80, 85; Kulisy 1957 nr 43; Materiały Słownika Artystów Polskich, IS PAN (tu fot.).
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1765–1965, PWN, Warszawa 1973. Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
