Karol Hubert
HUBERT Karol (ur. 11 I 1823 Lublin - działał do 1882), aktor, śpiewak. U K. Estreichera mylnie podano imię: Leon. Był synem piekarza Karola H. i Marianny z Winklerów, mężem - Józefy H. Pracował początkowo jako pomocnik sklepowy. Debiutował zapewne w 1847 w czasie pobytu zespołu T. Chełchowskiego w Lublinie. W 1850-52 występował w t. krak. (dyr. T. Chełchowski) niekiedy nawet w poważniejszych rolach. W 1853 w Poznaniu został aresztowany za działalność polityczną, a po zwolnieniu musiał wyjechać za granicę. W 1858 występował znów w t. krakowskim. 23 III 1858 ożenił się z aktorką Józefą Radzyńską. W kwietniu tego roku przeniósł się wraz z żoną do Lwowa, gdzie występował przez wiele lat; wraz z zespołem wyjeżdżał do Czerniowiec (1858), Krakowa (1862), Tarnowa (1866). W 1867 wskutek nieporozumień z dyrekcją H. ustąpił z t. lwowskiego. W marcu i kwietniu tego roku występował gościnnie w Krakowie. Po dwóch latach powrócił do Lwowa. W 1874 należał do komitetu zarządzającego teatrem. Jeszcze przez kilka lat grał "role reprezentacyjne", ale występował coraz rzadziej. 31 VIII 1882 wystąpił gościnnie w T. Nowym w Warszawie w roli Gen. Morina ("Niedorostek"). Wg S. Pepłowskiego był to aktor "pokaźnej postawy obdarzony pięknym głosem barytonowym", wg K. Estreichera "brak mimiki, gry w oczach i wydatniejszych ruchów zastąpił deklamacją nader właściwą". Ważniejsze role: Pułkownik ("Lwy i lwice"), Salustio ("Ruy Blas"), Quasimodo ("Esmeralda"), Starosta ("List żelazny"), Wojewoda ("Mazepa"), Douglas ("Maria Stuart" J. Słowackiego), Shylock ("Kupiec wenecki"), Margrabia de la Rochepeans ("Safanduły"), Barbeaud ("Poczwarka"), Św. Gwalbert ("Lilla Weneda"). Występował także w operetkach i wodewilach.
Bibl.: Got: Teatr Koźmiana; Estreicher: Teatra; Pepłowski: Teatr we Lwowie I; Kur. warsz. 1882 nr 192; Akt urodzenia w jednej z parafii w Lublinie (wg informacji S. Dąbrowskiego).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
