Ignacy Frej
FREJ, Frey, Ignacy (1821 Żelewo pod Krakowem - 20 XII 1885 Warszawa), aktor, dyr. teatru. Debiutował w 1838 w Radomiu w zespole H. Popiołka, potem występował w zespole W. Raszewskiego, w sez. 1838/39 i 1839/40 przez krótki czas w t. krak. i z zespołem tym wyjeżdżał do Poznania, w 1840 w krótkotrwałym T. Rozmaitości w Krakowie, w 1843 w zespole J. Piotrowskiego w Łęczycy, w 1846 u J.T. Biernackiego w Suwałkach, w 1851 w Nowym Sączu. W 1861 zorganizował własny zespół teatr., z którym występował w Krasnymstawie, Tarnogrodzie, Janowie i Puławach. W 1863, zapewne za udział w powstaniu styczniowym, został zesłany na Syberię do guberni Ołanieckiej. Wrócił jednak w 1865 i od września tego roku do marca 1866 prowadził z S. Moszyńskim t. w Radomiu. W 1875 występował u J. Cybulskiego i A. Jaworskiego w warsz. t. ogr. Antokol, w 1875-78 u W. Dębskiego m.in. w Łowiczu, Dąbrowie Górniczej i w warsz. t. ogr. Alkazar. W 1878-82 był reżyserem w zespołach amatorskich w Dąbrowie Górniczej, Sosnowcu i Częstochowie. W lipcu 1882 występował gościnnie w Busku w zespole M. Krauzego. Grał role charakterystyczne, szczególnie typy żydowskie, m.in. Icka ("Icek zapieczętowany"), Mośka ("Chłopi arystokraci"), Kubę ("Łobzowianie"), Kacpra ("Majster i czeladnik"), Placyda ("Piosnka wujaszka"), Twardosza ("Dożywocie"), Jana ("Stara romantyczka"), Mateusza ("Lejbusiowa w kłopocie"). Był autorem tekstów piosenek, tłumaczył sztuki z niem. oraz pisał krotochwile, obrazki sceniczne i wystawiał je w zespołach, do których należał. Ważniejsze: "Powrót z Saskiej Kępy", "Tylko za strażaka". Zmarł w szpitalu dla obłąkanych.
Bibl.: Estreicher: Teatra; K. Hoffman: Listy ex-aktora do ex-aktora. Radom 1891 s. 36, 37; Krzesiński: Koleje życia s. 251, 255; Olszewski: Z kronik teatr.; Gaz. teatr. 1843 nr 70; Kur. warsz. 1865 nr 212, 1885 nr 355a.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
