Róża Duce
DUCE Róża, właśc. Cudek, zamężna Merola (20X1 1875 Lwów - 1957 w Stanach Zjednoczonych), śpiewaczka. Była córką Jakuba i Reginy Cudków, siostrą -> Henryka Cudnowskiego. Kształciła się w konserwatorium we Lwowie pod kier. W. Wysockiego i A. Myszugi. Debiutowała pod nazwiskiem Cudek w t. lwow. 6 IX 1894 w partii tyt. w "Halce". Następnie wystąpiła jeszcze w kilku partiach sopranowych, jak np. Amelia ("Bal maskowy") i Leonora ("Trubadur"); wkrótce wyjechała na dalsze studia do Wiednia (kształciła się tu u Róży Papier-Baumgartner) oraz do Mediolanu. W 1897 występowała pod pseud. Duce, którego odtąd stale używała, we Frankfurcie nad Menem oraz w Monachium m.in. w partiach Elzy ("Lohengrin") i Brunhildy ("Walkiria"). W 1897-99 występowała w operze w Ołomuńcu, potem w Zagrzebiu; w 1898 była na gościnnych występach w Warszawie, gdzie 10 VI śpiewała partię tyt. w "Halce", a 12 VI partię Santuzzy ("Rycerskość wieśniacza"). W sez. 1899/1900 występowała gościnnie w t. lwow., później, niezaangażowana przez T. Pawlikowskiego, śpiewała kilkakrotnie na koncertach we Lwowie. Następnie wyjechała do Włoch i od 1902 występowała w Mediolanie i Sorrento. Po wyjściu za mąż za dyrygenta włoskiego Gaetano Merolę, ok. 1905 wyjechała z nim do Stanów Zjednoczonych i występowała tam w Chicago, Filadelfii, Nowym Jorku i San Francisco. Ok. 1916 opuściła scenę; później rozeszła się z mężem i mieszkała na farmie pod Los Angeles.
Bibl.: Cudnowski; Korolewicz-Waydowa (tu pod nazw. Zudyk); EMTA 1894 nr 577, 1898 nr 25; Gaz. nar. 1900 nr 122; Kur. codz. 1898 nr 161.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
