Rozalia Chojnacka
CHOJNACKA Rozalia, z Janaszów (działała 1858-1884), aktorka. Była żoną -> Ignacego Ch. Do 1873 używała na scenie nazwiska panieńskiego. W 1858 zaczęła występować w t. w Radomiu. Następnie wstąpiła do warsz. Szkoły Dramatycznej i w 1865 na popisie szkolnym grała Klarę ("Śluby panieńskie"). Debiutowała 12 VIII 1867 w T. Rozmaitości w Warszawie w roli Doroty ("Cicha woda brzegi rwie"); nie została jednak zaangażowana i wyjechała na prowincję. W 1868-70 występowała w zespole F. Stobińskiego (m.in. w Rawie, warsz. t. ogr. Alhambra), w 1871 w zespole M. Stengla w Toruniu, latem 1871 w warsz. t. ogr. Alhambra, a w sez. 1871/72 (od listopada) i w sez. 1872/73 w t. pozn. (dyr. S. Dobrzański, następnie Z. Sarnecki). 4 XI 1873 poślubiła w Warszawie aktora i suflera Ignacego Chojnackiego i odtąd zaczęła używać nazwiska męża. W sez. 1873/74 występowała w zespole J. Grabińskiego w Lublinie, w 1875 w zespole J. Teksla w Kaliszu, latem 1875 i 1876 w warsz. t. ogr. Eldorado i Alhambra, od początku listopada 1876 w zespole J. Grabińskiego w Płocku, w 1877 najpierw w zespole F. Idziakowskiego, W. Wernera i Ł. Kościeleckiego (Kalisz), następnie pod dyr. A. Trapszy (Kalisz), w 1877-78 w zespole P. Ratajewicza w Puławach i Dęblinie; w tym czasie także w zespole M. Kopystyńskiego w Siedlcach. Na sez. 1881/82 zaangażowała się do t. pozn. i prawdopodobnie występowała tu jeszcze w 1884. Była użyteczną aktorką charakterystyczną. Grała m.in. Aldonę ("Stara romantyczka"), Panią Kapulet ("Romeo i Julia"), Dyndalską ("Damy i huzary"), Jędrzejowa ("Chłopi arystokraci"), Dorotę ("Zabobon, czyli Krakowiacy i Górale"), Szenionową ("Żydzi"), Żegocinę ("Pan Damazy")
Bibl.: Dąbrowski: Teatr w Lublinie; Kaszyński: Dzieje sceny kaliskiej; Koryzna I s. 122, 124, 148; Antrakt 1876 nr 15, 17; Echo 1877 nr 14; Kaliszanin 1876 nr 89; Kur. warsz. 1861 nr 177, 1877 nr 14; Chomiński.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
