Aleksander Bergman
BERGMAN Aleksander Zygmunt (ur. 1849 Władysławów na Suwalszczyźnie - działał do 1880), aktor, dyr. teatru. Był mężem -> Marii B. Kształcił się w warsz. Szkole Dramatycznej. Debiutował w 1867 w Radomsku w zespole A. Raszewskiego. Po kilkuletniej przerwie zaangażował się w 1875 do zespołu F. Stobińskiego w Zamościu. Tu na początku 1876 ożenił się z aktorką Marią Borejko. Z zespołem Stobińskiego występował w 1876 w Janowie i pozostał tam również po objęciu dyrekcji przez A. Bucholtzową do czerwca tegoż roku. W drugiej poł. 1876 grał u M. Krauzego, w lecie 1877 w zespole F. Stobińskiego i A. Bulwińskiego, m.in. w Kibartach. 29 XI 1877 debiutował w WTR w roli Wacława ("Stara romantyczka"), ale nie został zaangażowany. W 1878 występował w zespołach: B. Kremskiego i H. Wójcickiego w Płocku i Włocławku (od 7 II), W. Terenkoczego w warsz. t. ogr. Eldorado (lato), W. Gostyńskiego w Białej (wrzesień i październik). Od 19 I 1879 objął w Siedlcach kierownictwo zespołu, z którym występował też w Puławach (luty), Dęblinie i Zamościu (kwiecień, maj). Po zrezygnowaniu z dyrekcji w czerwcu tegoż roku powrócił do zespołu B. Kremskiego i H. Wójcickiego i występował w nim do 1880 m.in. w Lublinie, Łowiczu i Łomży. Ważniejsze role: Birbancki ("Dożywocie"), Papkin ("Zemsta"), Franciszek Moor ("Zbójcy"), Seweryn ("Pan Damazy"), Edmund ("Damy i huzary"), Czesław ("Nikt mnie nie zna").
Bibl.: Dąbrowski: Teatr w Lublinie; Afisze Bucholtzów, WAP Lublin; Chomiński.
Ikon.: Fot. pry w. - IS PAN.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
