Weronika Bellerowa
BELLEROWA Weronika (ur. 1761 - działała do 1794), śpiewaczka. Debiutowała w październiku 1779 w T. Narodowym w Warszawie w premierowym przedstawieniu opery "Prostota cnotliwa". Pozostawała w zespole do końca maja 1781. W 1782-83 uczyła się śpiewu w Paryżu (na koszt J.M. Lubomirskiego). Po powrocie do Warszawy śpiewała 9 XI 1783 partię Eurylli ("Dla miłości zmyślone szaleństwo"). Anonsowano ją na afiszach jako "upodobaną niegdyś wielce śpiewaczkę". Wg J.T.S. Jasińskiego występowała w t. warsz. do 1794, brak jednak na to dowodów. Możliwe, że po 1784 opuściła scenę.
Bibl.: Bernacki: Teatr; Teatr Narodowy 1765-94; Chomiński; Jasiński.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
