Janina Mieczyńska
Janina Mieczyńska-Lewakowska (26 XI 1888 Warszawa - 29 XI 1981 Warszawa), tancerka, choreograf, pedagog. Po ukończeniu szkoły średniej studiowała dwa lata rysunek i malarstwo w Warszawie, następnie była słuchaczką Instytutu Rytmiki i Umuzykalnienia Emila Jaques-Dalcroze'a w Genewie i Hellerau pod Dreznem. W 1912 już jako absolwentka, założyła w Warszawie prywatną szkołę Rytmiki i Plastyki, przekształconą w 1913 w filię Instytutu Jaques-Dalcroze'a, pod jej kierunkiem. W okresie I wojny świat, studiowała taniec plastyczny w Instytucie Muzycznym Szora w Moskwie (1915-18). W sez. 1918/19 wznowiła działalność jej warsz. szkoła, przy czym program rozszerzono o metody Isadory Duncan. Placówka ta, działająca regularnie do września 1939 położyła wielkie zasługi dla rozwoju pol. tańca artystycznego, cieszyła się popularnością i największym uznaniem fachowej krytyki. Zespół jej zdobył I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie w Wiedniu (1934), również poszczególne tancerki odnosiły sukcesy w tańcach solowych. Szkoła wykształciła wiele wybitnych tancerek estradowych i scen., kilkunastu pedagogów. W l. 1921-32 wykładała także rytmikę w Oddziale Dramatycznym Warsz. Konserwatorium, w l. 1932-39 rytmikę i plastykę w PIST. Działalność pedagogiczną kontynuowała w czasie II wojny świat, na zajęciach konspiracyjnego PISTu (zajęcia odbywały się często w jej mieszkaniu przy ul. Marszałkowskiej lub w legalnie działającej Szkole Tańca Plastycznego przy Wilczej). W l. 1943-44 była choreografem tajnego T. Wojskowego. Po wyzwoleniu współpracowała (choreografia, plastyka ruchu scen.) z t. łódzkimi: T. Wojska Polskiego (sez. 1946/47), T. im. Jaracza (sez. 1949/50), T. Powszechnym (sez. 1953/54, 1980), T. Młodego Widza (1954, 1958, 1959), T. Nowym (sez. 1955/56), T. Rozmaitości (1960). Była wieloletnim pedagogiem wyższych szkół teatralnych i muzycznych w Warszawie i Łodzi (do 1963). W 1962 obchodziła 45-lecie pracy art. i pedagogicznej. W 1973 nadano jej tytuł Członka Zasłużonego SPATiF-ZASP. W 1977 ogłosiła wspomnienie pt. "Moja droga pedagogiczna" (Pamiętnik Teatralny, 1977, z. 2).
Źródło: Almanach Sceny Polskiej 1981/1982
