Stanisław Maykowski
MAYKOWSKI Stanisław (18 VI 1880 Oświęcim - 29 III 1961 Kraków), kierownik lit. teatru. Byl synem Jana M., urzędnika skarbowego, i Leonii z Grodkowskich, mężem Zofii z Piotrowiczów (ślub w 1905). W 1898 ukończył Gimn. św. Jacka w Krakowie, nast. studia polonistyczne i filoz. na Uniw. Jagiell., był też słuchaczem uniw. we Fryburgu i Lwowie. W 1904 debiutował jako felietonista lwow. "Przeglądu Politycznego, Społecznego i Literackiego". Od 1907 był nauczycielem w Stanisławowie, potem we Lwowie kontynuował pracę dziennikarską. Około 1910 brał udział w programach lwow. Koła Lit.-Artyst., 1913 był recenzentem teatr. "Teatru", 1919-1920 "Gazety Porannej i Wieczornej", 1920-22 "Słowa Polskiego". Dla lwow. T. Miejskiego przygotował nową adapt. "Krakowiaków i Górali" J.N. Kamińskiego (sez. 1920/21). W 1922 przeniósł się do Poznania, gdzie wykładał na Wydz. Dram. Konserwatorium Muz., a także uczestniczył w organizowaniu T. Nowego im. Modrzejewskiej. Po powrocie do Lwowa uczył w gmin., nast. 1924-25 wykładał literaturę w pryw. szkole dram. F. Frączkowskiego. W 1925-26 należał do kierownictwa kabaretu lit. Semafor; pisał dla tego teatru teksty. Później poświęcił się pracy lit.; byl poetą, autorem sztuk teatr. m.in. "Pocałunek szczęścia", "Wieczorem"; od 1925 redagował (z J. Balickim) podręczniki szkolne do nauki języka polskiego. W czasie wojny prowadził tajne gimn. w Brzuchowicach pod Lwowem. Od 1946 mieszkał w Ząbkowicach Śląskich, gdzie kontynuował pracę pedag., nast. w Krakowie, ucząc m.in. w miejscowym Technikum Górniczo-Hutniczym (1948-50).
Bibl.: Bibliografia dramatu; Biegański s. 172; Marczak-Oborski: Teatr 1918-39; PSB t. 20 (R. Skręt; bibl.); SWPP seria 1; Warnecki; Wilski: Szkolnictwo; Kur. Warsz. 1923 nr 301, 1925 nr 281; Teatr 1913 z. 2 s. 28 (il.).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
