Osoby

Trwa wczytywanie

Antonina Kwiecińska

KWIECIŃSKA Antonina, z Podwińskich, 2° v. Piechow­ska (działała 1872-1900), aktorka. Była żoną -> Lucja­na K. Debiutowała pod nazwiskiem panieńskim 30 IX 1872 we Lwowie w operetce "Wesele przy latarniach", ale prawdopodobnie nie została zaangażowana. 2 II 1875 wyszła za mąż za aktora Lucjana Kwiecińskiego i odtąd używała jego nazwiska. Ponownie wystąpiła we Lwowie w lutym 1876 i została tym razem zaangażo­wana; w t. lwow. występowała stale do końca 1879 (w sez. letnim 1878 z zespołem lwow. w warsz. t. ogr. Eldo­rado). Od stycznia do lata 1880 występowała w t. pozn., a w lecie tego roku w warsz. t. Ogr. Eldorado. 6 IX 1880 debiutowała w WTR w roli Pani ("Świeczka zgasła"), a 11 IX w roli Ludwiki ("Mąż od biedy"), nie została jednak zaangażowana. W 1880-92 i 1894-1900 występowała w t. lwow. i z jego zespołem w grudniu 1896 w Krakowie. W 1892-93 grała w Stanisławowie w t. pod dyr. męża. W 1900 przeszła na emeryturę.
Wg S. Pepłowskiego "główną cechą talentu tej artystki była zdumiewająca intuicja, która pozwoliła jej obok naiwnych grywać z powodzeniem role z pewnym odcie­niem charakterystycznym, tudzież kokietki salonowe". Role: Zofia ("Zrzędność i przekora"), Helena ("Pan Jowialski"), Wanda ("Grube ryby"), Lincia ("Dzieciaki"), Hermia ("Sen nocy letniej"), Hero ("Wiele hałasu o nic"), Jessyka ("Kupiec wenecki"), Anna ("Wesołe kumoszki z Windsoru"), Agnieszka ("Szkoła kobiet"), Zuzanna ("Świat nudów"), Maniewiczowa ("Żabusia"). Chwalono ją za wyczucie stylu, zarzucano tzw. pieszczotliwą dykcję. Występo­wała także niekiedy w operetkach, np. jako Kupido ("Or­feusz w piekle"), co jednak ostro krytykowała prasa. Po 1900 nie występowała już na scenie. W 1908 we Lwowie wyszła powtórnie za mąż za urzędnika kolejowego Karola Piechowskiego.
Bibl.: Cudnowski (tu mylnie imię Maria); Hann: Shakespeare w Polsce; Peplowski: Teatr we Lwowie I, II; Pepłowski: Siły sceny lwow. s. 10-13; EMTA 1893 nr 519, 1894 nr 536; Świat 1892 nr 10 (K. Estreicher); Chomiński. Ikon.; Fot. pryw. - MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji