Osoby

Ireneusz Erwan - Walczyk, także Żymirski (20 VIII 1900 Zawiercie - 5 VI 1982 Piwniczna), aktor, reż., dyr. teatru. Był słuchaczem wydz. chemii Politechniki Lwowskiej i szkoły dram. przy Lwowskim Instytucie Muzycznym. Od 1922 śpiewał też w chórze opery lwów., w l. 1923-25 występował na scenie lwów. w niewielkich rolach pod pseudonimem Żymirski. W 1925 zdał aktorski egzamin ZASP i został zaangażowany do T. Polskiego w Katowicach (1925-29, a w l. 1929-31 w zespole opery i operetki tego t.). W l. trzydziestych, z wyjątkiem sez. 1937/38, kiedy chorował, występował w T. Miejskim w Sosnowcu. Po II wojnie świat, grał, reżyserował i był współdyr. T. Województwa Kieleckiego w Kielcach (sez. 1945/46), następnie grał w T. Miejskim w Białymstoku (sez. 1946/47), T. Ziemi Opolskiej w Opolu (jesień 1947), T. Miejskim w Katowicach (1947-50 i sez. 1951/52). W l. 1950-52 był słuchaczem wydz. reżyserii warsz. PWST, równocześnie w sez. 1950/51 występował w warsz. T. Polskim. W sez. 1952/53 był aktorem, reż. i dyr. T. Ziemi Opolskiej w Opolu, następnie grał i reżyserował w T. Ziemi Rzeszowskiej w Rzeszowie (1953-56), T. Ziemi Krakowskiej w Tarnowie (1956-58), T. im. Siemaszkowej w Rzeszowie (1958-68), przy czym w ostatnim sez. już jako emeryt. Grał m.in. Pana Ralstona ("Dzień bez kłamstwa" Montgomery), Le Beau ("Jak wam się podoba" Szekspira), Fomina ("Młoda gwardia" Fadiejewa), Michała ("Grzech" Żeromskiego), Wernyhorę ("Wesele" Wyspiańskiego), Prospera ("Burza" Szekspira), Radosta ("Śluby panieńskie" Fredry), Anzelma ("Pierwszy dzień wolności" Kruczkowskiego). Reżyserował m. in. "Niemców" i "Przygodę z Vaterlandem" Kruczkowskiego, "Klątwę" Wyspiańskiego, "Księżniczkę Turandot" Gozziego, "Skandal w Hellbergu" Broszkiewicza, "Nocną opowieść" Choińskiego.

Źródło: Almanach Sceny Polskiej 1981/1982