Osoby

SKARŻYŃSKA Wanda Maria, z domu Romm, Romówna (2 I 1892 Warszawa - 6 VIII 1967 Gdynia), aktorka. Była córką Jerzego i Anny Rommów, żoną Tadeusza Skarżyńskiego (zob. t. 1). Do 1919 występowała pod nazwiskiem panieńskim: w sez. 1910/11 w T. Miejskim w Krakowie, 1911-14 w t. wil. (co roku wyjeżdżała z nim na występy do Petersburga), w 1919 w t. Argus i Mirage w Warszawie. W 1920 była w T. Polskim pod dyr. B. Skąpskiego w Mińsku Litewskim, 1921 w T. Objazdowym Ligi Obrony Powietrznej Państwa (m.in. w Kielcach), 1921-23 w T. Miejskim w Grodnie, w sez. 1923/24 w T. Praskim w Warszawie, 1924/25 w teatrach w Grodnie i Białymstoku (obydwa pod dyr. B. Skąpskiego), w 1925 w T. Popularnym w Bydgoszczy. W sez. 1927/28 i 1928/29 pod dyr. męża występowała w T. Miejskim w Płocku; za­pewne później brała udział w objazdach T. Regio­nalnego z widowiskiem folklorystycznym "Wesele na Kurpiach". W 1923 w "Kurierze Warszawskim" pisano o niej, że "rozporządza techniką aktorską i posiada w głosie nutę szczerego liryzmu, a w sce­nach dramatycznych ujawniła siłę i temperament". Grała takie role, jak: Joas i Jewdocha ("Sędziowie"), Małka ("Małka Szwarcenkopf"), Rachela ("Wesele"), Ba­sia ("Krakowiacy i Górale"), Ludmiła ("Topiel"). W czasie wojny była więźniarką obozu w Ravensbruck. Po wojnie pracowała w administracji związków za­wodowych.
Bibl.: A. Chmielarz, A.K. Kunert: Spiska 14. Aresztowanie Generała "Grota" Roweckiego, Warszawa 1983; Konarska-Pabiniak: Repertuar; Sempoliński: Wielcy artyści; Dz. Pe­ters. 1912 nr 563, 1914 nr 1166, 1318; Kur. Litew. 1912 nr 4, 58, 1913 nr 206, 1914 nr 118; Kur. Pol. 1924 nr 55; Kur. Warsz. 1920 nr 59, 89, 1921 nr 252, 1923 nr 239, 318 (stąd cyt.), 1927 nr 286; Pam. Teatr. 1980 z. 1 s. 118; Polityka 1987 nr 4 (K. Wesołowski); Tęcza 1928 nr 43; Życie Warsz. 1967 nr 192; Akt zgonu nr 625/67, USC Gdynia; Listy S. do S. Broniszówny (sygn. D.532 III), MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994