Leon Frankowski
FRANKOWSKI Leon (17 IV 1885 Poznań - wrzesień 1939), aktor, dyr. teatru. Był synem introligatora Franciszka F., i Marii z Czarneckich, mężem - Bronisławy Bronicz (od 13 VIII 1913). Debiutował w T. Polskim w Poznaniu i występował tam w 1903-05, potem na prowincji, m.in. w zespole E. Majdrowicza w Sosnowcu, w 1912-14 ponownie w t. pozn. (w lutym 1914 w Krakowie w operetkowym zespole). W 1918 występował w zespole objazdowym L. Dybizbańskiego, w 1920 w t. plebiscytowym E. Rygiera na Śląsku, potem (od listopada) w zespole T. Górnośląskiego w Bytomiu. W grudniu 1921 zorganizował własny niewielki zespół, który w sez. 1921/22 grał na Górnym Śląsku. W 1922-24 występował w T. Polskim w Katowicach, w sez. 1924/25 w Sosnowcu, a w 1929-31 w T. Nowym w Poznaniu. Potem należał do t. objazdowego prowadzonego przez Z. Szczerbowskiego (z zespołem tym występował m.in. w 1936 w Gdańsku). Grał m.in. Jenialkiewicza ("Wielki człowiek do małych interesów"), Majora ("Damy i huzary").
Bibl.: Ciesielski: Teatr pol. w Gdańsku; Olszewski: Śląska kronika; Sobański: Teatr pol. na Śląsku; 75 lat T. Pol. w Poznaniu; Spis ZASP 1923; Kur. warsz. 1924 nr 252, 324.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
