Osoby

Klementyna Zastrzeżyńska, z Biszkowskich (24 XI 1904 Poznań - 21 V 1995 Katowice), aktorka, pedagog. Kształciła się w Po­znaniu: w 1920 ukończyła gimn., w 1924 wydz. dram. Konserwatorium Muzycznego. W sez. 1924/25 grała w T. Miejskim w Bydgo­szczy, w sez. 1925/26 (odtąd jako Zastrzeżyń­ska) w T. Polskim w Katowicach, w sez. 1926/27 ponownie w Bydgoszczy, w sez. 1927/28 w T.Miejskich w Łodzi, w sez. 1928/29 z zespołem Placówka Żywego Słowa w Domu ZZ Kolejarzy, później Ateneum, w Warszawie. W 1. 1929-31 była aktorką T. Polskiego w Katowicach. W sez. 1931/32 grała w T. Miejskim na Pohulance w Wilnie, w 1932/33 w T. im. Słowackiego w Krakowie, latem 1934 w T. Polskim w Poznaniu. W 1. 1934-41 występowała znów w Wilnie, w T. Miejskim na Pohulance i w Lutni. W czasie okupacji niem., w 1943 została tu aresztowa­na i uwięziona na Łukiszkach, potem w obo­zach pracy Prowianiszki i Stutthof. Do Polski wróciła w październiku 1945. W styczniu 1946 zaangażowała się do T. Komedia w Gdy­ni, w sez. 1946/47 tamże do T. Dramatycznego Marynarki Wojennej (następnie T. Aktora). W 1. 1947-70 należała do zespołu T. Miejskie­go, później T. Śląskiego im. Wyspiańskiego w Katowicach. Ważniejsze role przedwojenne: Pani Fildyng ("Świerszcz za kominem" wg Dic­kensa), Smugoniowa ("Uciekła mi przepióre­czka" Żeromskiego), Zośka ("Przeprowadzka" Rostworowskiego), Nata ("Śluby" Górskiego), Julka ("Oj, młody, młody" Fredry), Pola ("Kwie­cista droga" Katajewa), Zosia ("Tajemnica le­karska" Fodora). Niektóre role powojenne: Głafira ("Jegor Bułyczow" Gorkiego), Walentowa ("Romans z wodewilu" Krzemińskiego), Emilia ("Komedia omyłek" Shakespeare'a), Mroczyńska ("Szczęście Frania" Perzyńskiego), Katarzy­na Iwanowna ("Zbrodnia i kara" wg Dostojewskiego), Czepcowa ("Wesele" Wyspiańskiego), Maryla ("Ania z Zielonego Wzgórza" wg Mont­gomery). W 1.1950-57, w studio dram. działa­jącym przy T.Śląskim, wykładała historię sztuki.
Źródło: Almanach Sceny Polskiej 1994/95 tom XXXVI, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2000