Wanda Biernacka
BIERNACKA Wanda (23 VI 1872 - 14 XII 1953 Skolimów), aktorka. Była córką Wincentego i Marii B. Debiutowała w 1889 w t. łódz. (dyr. Ł. Kościelecki). 12 XI 1891 wystąpiła po raz pierwszy w t. lwow. grając rolę Neli ("W Alpach"), 31 I 1892 debiutowała w t. krak., w roli Marii ("Dwie sieroty"). W 1892-94 występowała w Łodzi w zespole Cz. Janowskiego; brała też udział w objazdach tego zespołu. 15 III 1895 debiutowała w WTR w sztuce "Broń niewieścia", w maju tego roku została zaangażowana do t. lwow., potem występowała w zespole J. Myszkowskiego w Stanisławowie. W 1896- 1898 występowała w Poznaniu, w 1898-1900 w Łodzi. W 1900 zapowiadano ponowne zaangażowanie jej do t. lwow., ale projekt ten nie został zrealizowany. W 1901-1902 występowała w warsz. T. Ludowym, w 1905 w t. łódzkim. Początkowo grała role naiwnych i subretek, np. Felę ("Flirt"), Helenkę ("Pan Damazy"), Zuzię ("Damy i huzary"), potem role charakterystyczne, np. Karczmarkę ("Chata za wsią" J.K. Galasiewicza i Z. Mellerowej). Następnie pracowała jako suflerka, m.in. w warsz. T. Rozmaitości (1915-24) i T. Narodowym (1924-29). W tym czasie prawdopodobnie nie występowała już na scenie. Wiadomość ta nie jest jednak pewna, gdyż w 1915-35 działała też inna aktorka o tym samym imieniu i nazwisku. Ostatnie lata życia spędziła w Schronisku Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie.
Bibl.: Koryzna II s. 45, 46; Rocz. artyst.-lit., Łódź 1899 s. 29; EMTA 1900 nr 24; Kartoteki osobowe ZASP, SPATiF; Straus: Repertuar 1915-16.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
