Maria Bąbolska
BĄBOLSKA Maria, z Zielińskich (21 listopada 1894 – 14 kwietnia 1982 Poznań),
aktorka, kierowniczka administracyjna teatru.
Była córką Józefa Zielińskiego i Haliny z domu Pinińskich, żoną kierownika administracyjnego teatru i aktora Eugeniusza Bąbolskiego (ślub w czasie I wojny światowej w Rosji); siostrą aktorki Janiny Zielińskiej, po rozstaniu z mężem przez wiele lat towarzyszką życia aktora Stefana Orzechowskiego (zob. tom 1). Po ukończeniu siedmiu klas prywatnego gimnazjum uczyła się na Wyższych Kursach Handlowych w Warszawie. W czasie I wojny światowej była sanitariuszką, została deportowana w głąb Rosji. Po powrocie do kraju, od 1918 pracowała jako urzędniczka. W 1926 wstąpiła do Zespołu Reduty w Wilnie i, według własnej relacji, przez pewien czas była aktorką. W 1927–38 pracowała w dziale administracyjno-gospodarczym Instytutu Reduty w Wilnie, a następnie w Warszawie, prowadziła np. administrację objazdów. W 1938–39 wraz ze Stefanem Orzechowskim kierowała administracją Objazdowego Teatru Ziem Centralno-Wschodnich, którego kierowniczką artystyczną była m.in. Janina Zielińska. W czasie II wojny światowej i okupacji niemieckiej mieszkała w Warszawie, prowadziła kiosk ze słodyczami, po upadku powstania przebywała na wsi. Od 1945 do przejścia na emeryturę pracowała jako suflerka w: Teatrze Kameralnym Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego w Krakowie (1945–48), Teatrze Kameralnym w Sopocie (1948–49) i Teatrze Polskim w Poznaniu.
Bibliografia
Almanach 1981/82; O zespole Reduty; Osiński: Pamięć Reduty; Simon: Spis przedstawień Reduty; Szczublewski: Żywot Osterwy; Pam. Teatr. 1999 z. 2 s. 65; Akta (fot.), ZASP.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. 1, Instytut Sztuki PAN Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.
Biogram z Almanachu Sceny Polskiej
Maria Bąbolska, z domu Zielińska (21 XI 1894 Warszawa - 14 IV 1982 Poznań), aktorka, dyr. teatru, suflerka. W l. 1926-39 związana była z Instytutem i T. Reduty w Wilnie i Warszawie jako aktorka, a następnie kier. administracyjny objazdów tego zespołu. W 1938 z mężem, Eugeniuszem Bąbolskim prowadziła T. Ziem Południowo-Wschodnich. Po II wojnie świat, pracowała jako suflerka w T. Kameralnym TUR w Krakowie (1945-48), w Sopocie (sez. 1948/49) i T. Polskim w Poznaniu (1949-61).
Źródło: Almanach sceny polskiej 1981/1982
