Ferdynand Baraniecki
BARANIECKI Ferdynand (9 XII 1807 Warszawa - 30 IX 1838 Warszawa), aktor, tancerz. Był synem Jana B. i Wiktorii z Janowskich, bratem -> Karoliny B. Kształcił się w warsz. szkole baletowej. Debiutował w t. warsz. 27 III 1824 w partii Wieśniaka w balecie "Cyrulik sewilski". Po kilkuletnich występach w balecie zapisał się do szkoły dramatycznej pod kier. B. Kudlicza. W dramacie pierwszy raz wystąpił 24 IX 1826 w roli Pazia ("Dziewica Orleańska"). Odtąd grał małe role w dramacie, nie opuszczając baletu. Tańczył m.in. partię Pedra ("Zagorzały myśliwy"), a po raz ostatni wystąpił w balecie 2 VI 1829. Udzielał też lekcji tańca. Po otwarciu T. Rozmaitości, od 11 IX 1829 był w zespole tego t.; 26 VI 1832 ożenił się z Balbiną Gąsiorowską. W 1835 zachorował na gruźlicę i wyjechał do Karlsbadu. Powrócił zdrowszy, ale nadmierne obowiązki wpłynęły na ponowne pogorszenie się jego zdrowia. Ostatni raz wystąpił 14 V 1838 w roli Legera ("Vert-Vert") na scenie T. Rozmaitości. Wyjechał powtórnie na kurację zagraniczną, lecz po powrocie grać już nie mógł. Był bardzo lubianym aktorem T. Rozmaitości. W rolach charakterystyczno-komicznych zyskał popularność. J.T.S. Jasiński pisał o nim: "Pracowity, pilny, utalentowany, kochający sztukę nad wszystko, oddawał się jej z całym poświęceniem. W każdej granej przez niego roli jasną była zawsze myśl przewodnia, twórcza, staranne wykończenie, pojęcie najdokładniejsze ogółu i talent w wykonaniu". Grał m.in. takie role jak: Staruszkiewicz ("Państwo Staruszkiewiczowie"), Antoni ("Antoni i Antosia"), Krzysztof ("Pokoik Zuzi"), Dratewka ("Bankructwo partacza"), Jowialski ("Komornik poeta").
Bibl.: Rapacki: Sto lat (il.); Wójcicki: Powązki; Kur. warsz. 1838 nr 260; Afisze, MTWarszawa; Chomiński; Jasiński.
Ikon.: NN: B. jako Krzysztof (Pokoik Zuzi), lit. - Teatra Warszawskie, Warszawa 1834, I, 2; H. Hirszel: B. jako Jowialski (Komornik poeta), lit. - Teatra Warszawskie, Warszawa 1834, I, 9; E. Nicz: Portret, drzew., repr. Kłosy 1885 nr 1018.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
