Wacław Dolski
DOLSKI Wacław, Wiktor, właśc. W. Taulitz (1870 Lwów - 27 V 1927 Warszawa), śpiewak, aktor, dyr. teatru. W młodości należał do austr. korpusu kadetów. W 1890 został prawdopodobnie chórzystą w t. lwowskim. W 1892 występował zapewne w Krakowie z zespołem operetki lwowskiej. W 1894 przebywał przez pewien czas w Wiedniu; potem występował w Stanisławowie. W 1895 należał do zespołu J. Myszkowskiego. (Wiadomości z 1890-95 nie są pewne, mogą dotyczyć także -> Maksymiliana D.) W 1896 oskarżony został o kradzież i skazany na rok więzienia. Do pracy scenicznej powrócił w 1898; występował wówczas w zespole B. Mareckiego w Częstochowie i w t. w Parku Krakowskim. W 1899 należał do zespołu S. Sarnowskiego w Lublinie, w 1900 do zespołu B. Mareckiego w Kielcach i w Częstochowie, a 1900-02 do zespołu J. Myszkowskiego w Kaliszu. W grudniu 1905 wraz z Cz. Wiśniewskim kierował zespołem w Lublinie, wkrótce jednak ustąpił ze spółki. W 1906 występował w Warszawie, w t. na Mokotowie. Śpiewał partie barytonowe w operach, m.in. Janusza ("Halka"), Walentego ("Faust"), a także w operetkach, jak np. Agamemnon ("Piękna Helena"), Dr Falke ("Zemsta nietoperza"). Występował również w wodewilach grając takie role jak: Benzek ("Królowa przedmieścia"), Fafuła ("Podróż po Warszawie"). Ok. 1909 porzucił pracę w t.; odtąd występował jako śpiewak w kabaretach i kawiarniach. Od 1922 był działaczem Polskiego Związku Artystów Widowiskowych, a w 1927 pełnił funkcję jego sekretarza. Publikował w prasie artykuły na tematy kabaretowe, a w 1924 założył i redagował pismo "Pol. Z. A. Wid.", które później przekształciło się w "Echo Artystyczne".
Bibl.: Czas 1896 nr 140; Kur. warsz. 1927 nr 145; Echo artyst. 1927 nr 6 (il.); Afisze, IS PAN.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
