Barbara Sierakowska
SIERAKOWSKA Barbara, l°v. Krebs (Kreps), 2° v. Zakrzewska (4X111748 Kiełczewo pow. Kościan - 25 X 1831 Lublin), aktorka. Była córką Józefa S. Wychowywała się w pałacu Sułkowskich w Rydzynie (była dworką księżnej Ludwiki Sułkowskiej, żony Augusta). W 1771 zaczęła występować w t. dworskim w Rydzynie. Od sierpnia 1774 wraz z zespołem rydzyńskim przeszła do T. Narodowego w Warszawie (kierowanego wówczas przez księcia Augusta Sułkowskiego). W sierpniu 1775 brała udział w "buncie" aktorów. Występowała w Warszawie stale do 1783; 2 IV tego roku miała benefis z K. Gronowiczową w komedii "Kotek zgubiony" i operze "Fraskatanka, czyli Dziewczyna zalotna". 27 III 1784 wyszła za zamożnego kupca i radcę miejskiego w Lublinie Karola Krebsa (Krepsa) i opuściła scenę. Mieszkała stale w Lublinie; po śmierci pierwszego męża wyszła 6 V 1792 za muzyka lub. Józefa Zakrzewskiego. Po wieloletniej przerwie, w początku kwietnia 1828 wystąpiła raz jeszcze za namową J. Aśnikowskiego w jego zespole w Lublinie; grała Świętochnę ("Guwerner").
"Postać jej niezbyt wysoka, a trochę za pulchna - pisał o S. Wojciech Bogusławski - rodzaj twarzy, w której młodych kochanek udawanie, już nadwiędłych wdzięków rysy dostrzegać dawało; pieszczotliwa mowa, wabiące przymrużanie oczu, trzpiotowatość poruszeń przy ociężałej postawie, a nade wszystko uniesienia miłosne przechodzące najgorętszej młodości zapały: wszystko to tak w niej komicznym, tak do śmiechu pobudzającym było, że nie podobna w tym rodzaju gry nic doskonalszego widzieć, ani nawet wyobrazić sobie" toteż grała "przedziwnie role kokietek i komicznych matek", a jej "wrodzony talent udawania podstarzałych zalotnic, mógł służyć za wzór do naśladowania". Do najlepszych jej ról zaliczano: Podstolinę Zdawnialską ("Syn marnotrawny"), Skarbnikową ("Gracz"), Aramenę ("Bliźnięta"), Eleonorę ("Mieszczki modne"), Dorynę ("Świętoszek zmyślony"). Duże powodzenie miała m.in. w komediach: "Staruszka młoda", "Przeszkoda nieprzewidziana", "Roztargnieni". Grała też niekiedy role matek w dramach, m.in. w "Podrzutku, czyli dziecięciu znalezionym" i "Zbiegu z miłości ku rodzicom" - "i w tych przyzwoicie znaleźć się umiała" (Bogusławski).
Bibl.: Bernacki: Teatr; Bogusławski: Dzieje T.N. s. 277-282 (il.); Teatr Narodowy 1765-94; Warsz. t. Sułkowskich; Kur. warsz. 1828 nr 99; Akty ślubów i zgonu, katedra Św. Jana Lublin; Krogulski.
Ikon.: J. Sonntag: Portret, lit., W. Bogusławski: Dzieła dramatyczne t. IV. Warszawa 1821.
Źródło: słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
