Maria Dunikowska
DUNIKOWSKA Maria, zamężna Różycka, także Fertner (ur. na Litwie, działała od 1911 - zm. ok. 1940) aktorka. Była żoną aktora Antoniego Różyckiego. Ukończyła gimn. w Charkowie, następnie warsz. Szkołę Aplikacyjną. Debiutowała w 1911 w T. Zjednoczonym w Warszawie i została zaangażowana. W 1912 występowała w T. Małym. Następnie została zaangażowana do t. łódz., w maju 1915 przeniosła się do T. Powszechnego w Warszawie. W 1915 występowała też w t. Bagatela, T. Artystycznym, w sez. 1915/16 w T. Letnim, w 1917 w t. Oaza. W sez. 1919/20 występowała w T. Polskim w Poznaniu, 1920/21 w T. Polskim w Łodzi. W tym czasie była już żoną Antoniego Różyckiego i używała nazwiska Dunikowska-Różycka. W 1921-23 występowała w T. Polskim i T. Małym w Warszawie, a 1923-31 w T. Miejskich, głównie w T. Narodowym i Letnim. Dzięki korzystnym warunkom zewnętrznym, wdziękowi i pięknej dykcji z powodzeniem grała takie role jak: Eleonora ("Cyd"), Amelia ("Mazepa"), Anna ("Warszawianka"), Leonia ("Dwaj mężowie pani Marty"), Lucyna ("Miłość czuwa"). Wystąpiła w filmie "Wykolejeni" (1913).
Bibl.: Sikorski: Szkoła Aplikacyjna s. 50, 55, 77; Ilustr. Prz. teatr. 1921 nr 2/3 (il.); Straus: Repertuar 1914-15, 1915-16.
Ikon.: Fot. w rolach - IS PAN.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
