Władysław Żarski
SZARSKI Władysław, także Żarski, właśc. W Szajer (działał 1900-1929), aktor. Był synem Michała Szajera i Heleny z domu Zalcost, mężem (ślub w 1913) Mili Kamińskiej (zob. t. 1). Występował pocz. w zespole E. Majdrowicza w Radomiu (listopad 1900), Kielcach (styczeń-luty 1901), Lublinie (jesień 1901), Łodzi (maj 1902). W sez. 1902/03 był w zespole H. Halickiego w Sosnowcu, w sez. 1903/04 znów u Majdrowicza, m.in. w Radomiu (październik), Kielcach (styczeń), Płocku (maj), Włocławku (czerwiec). W lecie 1904 był w zespole B. Bolesławskiego w Łodzi, w 1905 w łódz. T. Victoria, w czerwcu 1906 w lwow. T. Miejskim, w sierpniu i na pocz. września w T. w Filharmonii w Warszawie, w sez. 1906/07 w zespole Cz. Janowskiego w Łodzi. Od 1907 do 1913 był aktorem T. Małego w Warszawie; z zespołem tego teatru we wrześniu 1907 był w Lublinie, Radomiu, Kielcach, Kaliszu i Sosnowcu, a w grudniu w Łodzi. W 1910-1911 prawdopodobnie współpracował z T. Kukiełek M. Dienstla. Latem 1911 występował w T. Artystycznym w Warszawie. Potem wyjechał do Galicji, by uniknąć poboru wojskowego i w 1913-19 grał w T. im. Słowackiego w Krakowie; używał nazwiska Żarski. W 1916 brał udział w objazdowych występach I. Solskiej. W 1919-23 występował w T. Polskim i Małym w Warszawie, w sez. 1923/24 w warsz. T. Rozmaitości, w listopadzie 1924 z grupą aktorów warsz. w Kaliszu, w sez. 1924/25 w T. Letnim w Warszawie. W maju 1926 w Łucku obchodził jubileusz dwudziestopięciolecia pracy artyst. w roli Karola w "Ciotce Karola". W sez. 1926/27 grał w T. Miejskim w Lublinie, 1927/28 w T. Reduta, 1928/29 w T. Nowym w Poznaniu. Był przystojny; Solska określiła go "piękny Szarski", ale prasa na ogół nie była mu życzliwa; pisano np.: "Użyteczny aktor trzeciorzędny męczył się i męczył widza, walcząc bezskutecznie z brakiem środków technicznych"; "Dziwną zaiste manierę mówienia posiada ten aktor. Na pierwszym kursie szkoły dramatycznej nie tolerowano by czegoś podobnego" ("Przegląd Teatralny i Filmowy" 1924). Grał role amantów i charakterystyczne, takie jak: Zbyszko ("Krzyżacy"), Albin ("Śluby panieńskie"), Ares ("Noc listopadowa"), Młody Oficer ("Warszawianka"), Franek ("Aszantka"), Pelikan ("Dziady"), Karmazyn ("Wyzwolenie"), Hetman ("Wesele").
Bibl.: Ciesielski: Teatr pol. w Gdańsku; Konarska-Pabiniak: Repertuar; Kuchtówna: Solska; Lorentowicz: T. Polski; Olszewski: Z kronik teatr.; Pajączkowski: Teatr lwow.; Simon: Spis przedstawień Reduty; Stokowa: Wyspiański; Śliwina: Dzieje t. w Lublinie; Taborski: T. pry w.; T. Polski 1913-23 (il.); M. Waszkiel: Dzieje teatru lalek w Polsce (do 1945 roku), Warszawa 1990; Echa Płoc. i Włocł. 1904 nr 43, 50; Gaz. Kieł. 1901 nr 5, 1903 nr 80, 1904 nr 4; Gon. Łódź. 1905 nr 63, 267; Kur. Warsz. 1900 nr 289, 1906 nr 226, 1907 nr 201, 251, 1908 nr 242, 1926 nr 116; Prz. Teatr, i Film. 1924 nr 3 (cyt.), 7 (cyt.), Rozwój 1902 nr 129, 1904 nr 149, 1906 nr 216; Afisze, IS PAN; Programy, MTWarszawa.
Ikon.: Fot. - Arch. Dok. Mech., MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
