Edward Bender
BENDER Edward (ok. 1905 - 1 VIII 1944 Warszawa), śpiewak. W 1928-1930 występował w T. Miejskich we Lwowie, w 1930 z zespołem opery lwow. śpiewał w Krakowie. W maju 1931 występował gościnnie w T. Wielkim w Warszawie śpiewając m.in. partię Collina ("Cyganeria"). W czerwcu 1932 zdobył II nagrodę w konkursie śpiewaczym w Wiedniu. W sez. 1934/35 występował w T. Wielka Rewia w Warszawie. W październiku 1935 został zaangażowany do warsz. T. Wielkiego. W 1938 ponownie uczestniczył w międzynarodowym konkursie śpiewaczym, tym razem zdobywając I nagrodę. 29 III 1938 wystąpił w Teatro alla Scala w Mediolanie w partii Fafnera ("Złoto Renu"), a w marcu 1939 tamże w partii Fafnera ("Zygfryd"). W czasie II wojny świat. występował w warsz. t. jawnych: w 1940 - w T. Nowości, 1941 - w t. Niebieski Motyl, 1943 - w t. Jar. Brał też udział w koncertach konspiracyjnych. Zginął w czasie powstania warszawskiego. Wg L. Sempolińskiego był "obdarzony pięknym głosem basowym o aksamitnym brzmieniu". Śpiewał m.in. takie partie jak: Stolnik ("Halka"), Nilakantha ("Lakme"), Sparafucile ("Rigoletto"), Ramfis ("Aida"), Zbigniew ("Straszny dwór"), Daland ("Holender tułacz"), Pimen ("Borys Godunow"), Hrabia des Grieux ("Manon Lescaut"), Kardynał de Brogni ("Żydówka").
Bibl.: Sempoliński: Wielcy artyści; SMP; Kur. warsz. 1931 nr 134; Afisze, IS PAN.
Ikon.: Fot. w rolach - MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
