Jerzy Kopczewski
KOPCZEWSKI Jerzy, pseud. Krzysztof Cenara (29 III 1909 Kraków - 7 IV 1969 Monachium), aktor, reżyser. Był synem Władysława K. i aktorki Zofii Kopczewskiej z Kucińskich (zob. t. 1). W 1934 ukończył PIST w Warszawie i został zaangażowany do Miejskiego T. Kameralnego w Częstochowie pod dyr. I. Galla (wg wspomnienia Cz. Dobka). W sez. 1935/36 i 1936/37 występował w T. im. Słowackiego w Krakowie, w 1937-39 w T. Miejskim w Łodzi, a na sez. 1939/40 został zaangażowany do T. Reduta w Warszawie. Podczas okupacji niem. był żołnierzem AK, więźniem w obozach koncentracyjnych w Oświęcimiu i Buchenwaldzie. Po wojnie pozostał na emigracji. W 1945 występował w T. Ludowym im. Bogusławskiego pod kier. L. Schillera w Lingen, potem w T. Dramatycznym 2 Korpusu we Włoszech i Anglii, nast. (do 1951) w T. Polskim w Londynie. Grał wówczas m.in. takie role, jak: Pułkownik Antoni ("Spotkanie" W. Budzyńskiego), Profesor ("Takie jest twoje przeznaczenie"), Savelli ("Szkarłatne róże"), Niemiński ("Grzech"). Od 1952 pracował jako spiker i aktor w słuchowiskach Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa (pod pseud. Krzysztof Cenara). "Niezwykle staranny w każdej aktorskiej pracy, tworzył liczne postacie w teatrze wyobraźni, był doskonałym spikerem o nieskazitelnej polszczyźnie i inteligentnej interpretacji każdego tekstu" (L. Kielanowski). Według Cz. Dobka "miał świetne warunki aktorskie, charakterystyczny głos". Przed wojną grał m.in. takie role, jak: Kond ("Rabuś"), Bili ("Kibic"), Poświst ("Bolesław Śmiały"), Baron ("Niebieskie ptaki"), Swat ("Gody weselne"), Kwik ("Skalmierzanki"), Józef ("Gdzie diabeł nie może"), Tomasz Zan i Zalesiak ("Droga Konrada").
Bibl.: Mirecki: Wozem Tespisa s. 10, 15; Wilski: Szkolnictwo; Wroczyński: Pół wieku; Dz. Pol. i Dz. Żołnierza 1969 nr 96 (L. Kielanowski); Pam. Teatr. 1988 z. 1-2 s. 61, 62, 65, 66, 68; Tydzień Pol. 1969 nr 24 (Cz. Dobek); Afisze, IS PAN; Programy, MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
