Osoby

MALINOWSKI Wacław (1890 Kasimowo nad Woł­gą - 6 VIII 1939 pod Łodzią lub w pocz. września 1939 w Łodzi), aktor, reżyser. Od szóstego roku życia wy­chowywał się w Wilnie u swego stryja Wilhelma Mali­nowskiego (ojca - Wandy Osterwiny); tam też uczę­szczał do szkoły. W 1906 przeniósł się do Warszawy, gdzie uczył się w Klasie Dramatycznej przy Warsz. Tow. Muzycznym. Na sez. 1909/10 zaangażował się do t. w Sosnowcu, w sez. 1910/11 występował w zespole S. Książka-Staszewskiego w Kaliszu, w sez. 1911/12 w zespole pod dyr. J. Popławskiego, m.in. w Żytomie­rzu i Kijowie, w 1913 w Wilnie, w 1914 w Płocku i Lub­linie. W 1915-18 należał do zespołu T. Polskiego w Kijowie pod dyr. F. Rychłowskiego, w pierwszej poł. 1919 występował w zespole objazdowym Marii Ursyn w Wielkopolsce, w sez. 1919/20 w T. Polskim w Wilnie. W 1920 prowadził frontowy t. żołnierski w Warszawie i Słonimiu. W sez. 1920/21 występował w zespole T. Górnośląskiego pod dyr. H. Cepnika, w październiku 1921 w T. Polskim w Wilnie, w sez. 1921/22 w T. Miej­skim im. Słowackiego w Krakowie, w 1922-24 w T. Na­rodowy w Toruniu (tu także reżyserował, m.in. "W małym dworku", "Męża z grzeczności"), w sez. 1924/25 w T. Miejskim w Grodnie (w lipcu 1925 z częścią zespo­łu grodzieńskiego w Druskiennikach), w sez. 1925/26 w Reducie w Wilnie, w 1926-29 w T. Polskim w Wilnie, w sez. 1929/30 w T. Miejskim w Lublinie. W 1930-31 pracował w Polskim Radiu w Wilnie; potem wrócił do t. i występował: w sez. 1931/32 w T. Ateneum w War­szawie, w sez. 1932/33 i 1933/34 w T. Wołyńskim im. Słowackiego w Łucku oraz w objazdach (jako aktor i re­żyser), w sez. 1934/35 w T. Kameralnym w Częstocho­wie (tu 2 III 1935 obchodził jubileusz dwudziestu pięciu lat pracy scen. grając w "Gołębim sercu"), w sez. 1935/36 w Stołecznym T. Powszechnym oraz na innych scenach warsz., w sez. 1937/38 w T. Miejskim im. Bogusław­skiego w Kaliszu, w sez. 1938/39 w T. Miejskim w Ło­dzi.
Był aktorem o charakterystycznych warunkach zew­nętrznych; szczupły, o zmęczonej, jakby skrzywionej twarzy, interesującym, głębokim, niskim głosie. Iwo Gall wspominał go jako utalentowanego aktora, pisał, że M. na scenie "zaciekawiał swoją umiejętnością wy­razu aktorskiego, swobodą, przeżyciem i dramatycznością, a także komizmem i naturalnością bycia". Z jego ról wymienić należy takie jak: Chrystopher Wellwyn ("Gołębie serce"), Gość ("Most" J. Szaniawskiego), Kostryn ("Balladyna"), Łatka ("Dożywocie"), Św. Jan ("Salome" O. Wilde'a), Nieznajomy ("Adwent"), Kaleb ("Świerszcz za kominem"), Stańczyk ("Królewski jedynak"), Don Henryk ("Książę Niezłomny"), Siewski ("Uśmiech losu"), Doktor Fregoli ("To, co najważniejsze"), Panisse ("Mariusz"), Pro­fesor fizyki teoretycznej ("Teoria Einsteina").
Bibl.: Krasiński: Teatr Jaracza; Olszewski: Śląska kronika; Simon: Spis przedstawień Reduty; Trzechlecie T.N. w Toru­niu (il.); Pam. teatr. 1963 z. 1-4 (Straty osobowe t. pol.); Afi­sze i programy, IS PAN, MTWarszawa; Wspomnienie I. Gal­la, rkps IS PAN.
Ikon.: Fot. pryw. - IS PAN.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973