Stanisław Zagórzecki
ZAGÓRZECKI Stanisław Jerzy (3 XI 1929 Wilno - 18 I 1980 Będzin), aktor, lalkarz. Był synem Andrzeja Z. i Zofii z Kamińskich, pielęgniarki, mężem Alicji Marii Z., nauczycielki (ślub w 1956). Okres II wojny świat. spędził we Lwowie, gdzie uczęszczał do Szkoły Przemysłu Artystycznego. W maju 1945 repatriowany na Śląsk, uczył się w pryw. gimn., nast. w lic. w Rabce, którego nie ukończył ze względu na zły stan zdrowia. Od 1 IX 1949 był wychowawcą w Domu Dziecka w Górze Śląskiej, nast. w Sanatorium dla Dzieci im. Pstrowskiego w Rabce (prowadził tam amat. t. lalek). W sez. 1950/51 był aktorem T. Lalki i Aktora Groteska w Krakowie. W 1951-53 był asystentem reżysera w amat. t. Studio w Krakowie, od lipca do października 1953 referentem w krak. bazie transportowej. Od 15 X 1953 do końca życia należał do zespołu aktorskiego T. Dzieci Zagłębia w Będzinie. Uprawnienia aktora-lalkarza uzyskał po zdaniu w Krakowie (11 IX 1956) egzaminu eksternistycznego. Jubileusz dwudziestopięciolecia pracy artyst. obchodził w Będzinie 5 XI 1978. Grał role pierwszoplanowe, takie jak: Poeta i Król ("Krzesiwo"), Burmistrz ("Krawiec Niteczka"), Komentator ("Szczęśliwy książę"), Mikołaj ("Młynek do kawy"), Wilde ("La Fontaine") Pan ("Kubuś Fatalista"), Król ("Siewierska panna w 32 piętrze"), Gospodarz ("Cztery pory roku"), Młynarz ("Czarodziejski młyn"). Współpracował z Młodzieżowym DK w Będzinie.
Bibl: Almanach 1979/80; Pam. Teatr. 1976 z. 3 s. 242 i Jurkowski; il.); Afisze, programy (m.in. Groteska 1945-57) IS PAN; Akt zgonu nr 36/1980, USC Będzin; Akta, T. Lalki i Maski Groteska Kraków; Akta, T. Dzieci Zagłębia Będzin.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
