Klara Malinowska
MALINOWSKA Klara (25 VII 1899 Radom - 4 V 1965 Warszawa), aktorka. Była córką Mariana M. i Anny z Szukiewiczów. W 1924 ukończyła Państw. Szkołę Dramatyczną przy Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. Debiutowała w pierwszej poł. 1924 w T. Miejskim w Lublinie i występowała tu (początkowo w operetkach) do 1929. Następnie grała w 1929-35 w T. Miejskim w Łodzi, a w 1935-39 w Stołecznym T. Powszechnym w Warszawie. Okres okupacji niem. podczas II wojny świat. spędziła w Warszawie; brała czynny udział w ruchu konspiracyjnym. Podczas powstania warsz. walczyła w oddziałach AK na Starym Mieście; po kapitulacji dostała się do obozu jenieckiego. W 1945 w Lingen należała do zespołu T. Ludowego im. Bogusławskiego pod kier. L. Schillera; z kolei występowała w 1945 w T. Dramatycznym II Korpusu we Włoszech. W 1946-48 w Londynie pełniła funkcję sekretarza Zarządu ZASP "Gniazdo Londyn". W 1950 wróciła do kraju. Występowała: w 1950-57 w T. Dramatycznych w Szczecinie, w 1957-59 w T. Dolnośląskim w Jeleniej Górze, w 1959-64 w T. im. Mickiewicza w Częstochowie. W 1964 przeszła na emeryturę i zamieszkała w Schronisku Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie.
Grała m.in. Dulska ("Moralność pani Dulskiej"), Żelazną ("Panna Maliczewska"), Panią du Brocar ("Paryska kwiaciarka"), Babę Jagę ("Jaś i Małgosia"), Kundzię ("Gdzie diabeł nie może"), Walentową ("Romans z wodewilu"), Martę Owen ("Anna Christie"), Starą Trepową ("Akt oskarżenia"). Bibl.: Almanach 1964/65; Misiorny: Teatry Ziem Zachodnich; Teatr 1965 nr 19; Afisze i programy, IS PAN; Akta SPATiF nr 2630; Akta T. im. Mickiewicza, Częstochowa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
