Antoni Szczurowski
SZCZUROWSKI Antoni (20 II 1915 Piaski Wielkie na Podkarpaciu - 1 IX 1967 Wrocław), śpiewak. Był synem Józefa i Stefanii Sz., mężem Marii Józefy z Godzińskich. Pochodził z rodziny chłopskiej. Uczęszczał do Gimn. św. Jacka w Krakowie. W 1933 wstąpił ochotniczo do wojska, a po odbyciu służby pracował w fabryce skór w Brzeziu nad Odrą. W 1938 zdał maturę w Rybniku. W 1939 podjął pracę w Urzędzie Skarbowym w Katowicach. Od 1940 nadal jako urzędnik pracował w Krakowie, ucząc się jednocześnie śpiewu u A. Didura, A. Sari i K. Urbanowicza. W 1945-46 studiował w krak. PWSM. W 1946 zaangażował się do zespołu Tow. Przyjaciół Opery w Krakowie; debiutował prawdopodobnie 18 II 1947 w jednej z drobnych ról basowych "Rigoletta". W 1947 na dwa sez. zaangażował się do Opery Poznańskiej i śpiewał tam m.in. Dziembę ("Halka"), Angelottiego ("Tosca") i Zareckiego ("Eugeniusz Oniegin"). Od 1 IX 1949 należał do zespołu solistów Opery we Wrocławiu. Powierzano mu wówczas drugorzędne partie basowe. Wiosną 1954 brał udział w przedstawieniach Opery Krak. Tow. Operowego. Następnie powrócił do Wrocławia i udaną partią tyt. w "Don Pasquale", rozpoczął w styczniu 1955 lepszy okres swej kariery; wyróżniał się zwłaszcza w partiach charakterystycznych. Zaliczany do grupy dobrych basów, śpiewał m.in. Faraona i Ramfisa ("Aida"), Mefista ("Faust"). W "Czterech gburach" (1961) doskonale wyeksponował postać Maurizia, wykazując "olbrzymią skalę humoru i świetne zsynchronizowanie frazy muzycznej z gestem i słowem" ("Gazeta Robotnicza"), a także nieskazitelną dykcję. Z innych partii wymienić warto: Kecala ("Sprzedana narzeczona"), Wojewodę ("Maria" R. Statkowskiego) i Bartola ("Cyrulik sewilski" G. Rossiniego); ostatnią śpiewał także gościnnie w Poznaniu (1964). Niekiedy występował też w przedstawieniach Operetki Dolnośląskiej, np. jako Blind ("Zemsta nietoperza", 1955). Często brał udział w koncertach radiowych i w objazdach. W 1962 ukończył wydz. prawa na Uniw. Wrocławskim. Zmarł na skutek wypadku samochodowego, któremu uległa grupa artystów jadących na koncert Dolnośląskiego Tow. Muzycznego.
Bibl: Almanach 1967/68; Jankowski, Misiorny; Świtała; Gaz. Rob. 1961 nr 261; Teatr 1968 nr 3; Programy, IS PAN; Akta (tu fot.), ZASP; Akta, Opera Wrocław.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
