Kazimierz Kubicki
KUBICKI Kazimierz (22 VII 1907 Warszawa - 27 I 1969 Łódź), aktor. Byt synem Jana K. i Katarzyny z domu Gawin, mężem Heleny Górskiej. Po ukończeniu gimn., w 1925 uczęszczał na kurs instruktorów t. amat. prowadzony przez uniw. ludowy w Szycach pod Krakowem, nast. do 1928 pracował jako instruktor teatr, w woj. nowogródzkim. W 1928-30, odbywając służbę wojskową, prowadził t. żołnierski w Lidzie. W 1930 zamieszkał w Warszawie i pod kier J. Turowicz przygotowywał się do zawodu aktorskiego. W sez. 1932/33 występował w Warszawie w epizodycznej roli Kadeta ("Cyrano de Bergerac") na scenie T. Polskiego, w 1933 w T. Domu Żołnierza, nast. współpracował z filmem. Brał udział w kampanii wrześniowej. W czasie okupacji niem. utrzymywał się z handlu, prowadził też laboratorium filmowe. Od marca 1945 mieszkał w Łodzi i do 1950 pracował jako kier. zdjęć w Wytwórni Filmów Oświatowych. Od 1950 był aktorem scen łódz., pocz. Woj. Ludowego T. Objazdowego, potem T. Ziemi Łódzkiej (1952-54) - jako tzw. pomoc artystyczna. W 1954-58 był zaangażowany w T. Powszechnym. Eksternistyczny egzamin aktorski zdał w Krakowie 28 IX 1955. Grał m.in. Naczelnika straży ("Złoty kluczyk"), Kapitana ("Huzarzy"), Pantę ("Pani ministrowa"), Strażnika ("Antygona" J. Anouilha).
Bibl: Almanach 1968/69; Kaszyński: Teatr tódz.; Dz. Łódź. 1969 nr 23; Afisze i programy, IS PAN; Akta (tu fot.), ZASP.
Ikon.: Fot. - IS PAN. Film.: 1965 - Głos ma prokurator (f.), Obok prawdy (f.).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
