Osoby

Trwa wczytywanie

Eugeniusz Marchewka

MARCHEWKA Eugeniusz (15 III 1931 Warszawa - 7 I 1973 Wrocław), tancerz. Był synem Adama, kierowcy w przedsiębiorstwie budowlanym, i Zofii M., mężem Aliny z domu Kuriata. W 1944 jako dziecko, został wywieziony na przymusowe roboty do Niemiec. Po zakończeniu wojny mieszkał z ro­dzicami w Zgorzelcu, a od 1947 we Wrocławiu. Uczył się tańca pod kier. baletmistrza K. Nowickiego na kursach organizowanych przez Związek Zaw. "Budowlani". Został przyjęty 1 V 1951 do baletu Opery we Wrocławiu na stanowisko adepta. W 1952-53 odbywał zasadniczą służbę wojskową; był tancerzem w wojskowym zespole pieśni i tańca. Od 1953 należał znowu do zespołu baletu wrocł. Opery, a od 1956 występował także we wrocł. T. Pantomimy. Do zespołu tego teatru przeniósł się od 28 VIII 1958 i występował do marca 1960, po czym ponownie podjął pracę w zespole baletowym Opery. Został awansowany 1 IX 1962 na stanowisko koryfeja, a 1 III 1964 "wobec dużych osiągnięć artystycznych" mianowano go solistą. W 1971 otrzy­mał nagrodę jubileuszową z okazji dwudziestolecia pracy. Tańczył m.in. role: Cygana Nagniotka ("Po­rwanie w Tiutiurlistanie"), Briaxisa ("Dafnis i Chloe"), Grajka i Starosty ("Harnasie"), Organisty ("Wesele w Ojcowie"), Mistrza ("Rzeźby mistrza Piotra"), Bertranda ("Joanna d'Arc"), Coppeliusa ("Coppelia"), Batiatusa ("Spartakus"), Kataryniarza ("Pietruszka"). W rec. pod­kreślano jego "doskonałość w wyrazie i technice". Zmarł na skutek zatrucia gazem.
Bibl.: Almanach 1973/74; J. Hera: Henryk Tomaszewski i jego teatr, Warszawa 1983; Turska: Almanach; Turska: Przewodnik; Gaz. Rob. 1961 nr 184; Akta, Opera Wrocław.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji