Stanisława Chrzanowska
CHRZANOWSKA Stanisława (15 X 1883 - 9 XII 1952 Skolimów), aktorka. Pracę w t. rozpoczęła na prowincji, grała m.in. w sierpniu 1900 w Sosnowcu w zespole F. Felińskiego, latem 1904 w Lublinie w zespole H. Halickiego, następnie w Kijowie (1904), Łodzi i Warszawie (sez. 1906/07), od września 1908 w Kaliszu pod dyr. J. Zakrzewskiego, w 1909 znowu w Kijowie. W grudniu 1910, a następnie w sez. 1911/12 i 1912/13 występowała w T. Popularnym w Łodzi. Potem w T. Nowości w Warszawie, w 1913 także w Warszawie na Dynasach w prowincjonalnym zespole operetkowym M. Szreniawy, w sez. 1913/14 w T. Polskim w Łodzi, z kolei znów w Warszawie: w sez. 1914/15 w T. Współczesnym, w sez. 1915/16 w T. Ludowym przy ul. Karowej, a od kwietnia 1916 do 1918 znowu w T. Współczesnym. W 1918 została zaangażowana do T. Polskiego w Poznaniu, a w październiku 1919 występowała krótko w Radomiu. Pracowała następnie w Wilnie: w T. Polskim (sez. 1920/21) i w T. Powszechnym (sez. 1921/22), w T. Polskim w Katowicach (1922-24), T. Miejskim w Bydgoszczy (sez. 1926/27), T. Miejskim w Toruniu (1927-29), T. Polskim w Warszawie (sez. 1929/30), w T. Małopolskim w Stanisławowie (sez. 1937/38).
Grała role charakterystyczne, m.in. Tulską ("Grochowy wieniec"), Augustę ("Honor"), Małgorzatę ("Popychadło"), Ciuciumkiewiczową ("Dom otwarty"), Agrypinę ("Opieka wojskowa"), Gzymsikową ("Krowoderskie zuchy"), Kulikową ("Stare Miasto"), Dulska ("Moralność pani Dulskiej"). Występowała też często w operetkach. Ostatnie lata życia spędziła w Schronisku Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie.
Bibl.: Banaszkiewicz, Witczak; Kaczorowska-Herman: T. Popularny; Lorentowicz: T. Polski; Sempoliński: Wielcy artyści; Sobański: Teatr pol. na Śląsku; Kur. warsz. 1908 nr 207, 1919 nr 285; Afisze, IS PAN, MTWarszawa; Straus: Repertuar 1914-15, 1915-16.
Film.: 1922 -Rok 1863.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
