Edward Redliński
(ur. 1 maja 1940, Frampol k. Białegostoku, Polska)
Prozaik, dramaturg, reportażysta. Pochodzi z chłopskiej rodziny. Do 1958 roku mieszkał we Frampolu. Szkołę podstawową ukończył w Hołówkach Dużych, a liceum ogólnokształcące w Białymstoku. Studiował na Politechnice Warszawskiej na Wydziale Geodezji i Kartografii (1958-1963) oraz w Studium Dziennikarskim na Uniwersytecie Warszawskim (1962-1964). Po ukończeniu studiów wrócił do Białegostoku, gdzie w latach 1964-1967 pracował w redakcji działu rolnego "Gazety Białostockiej". Debiutował w 1964 wspomnieniem "Jest nas trzech na studiach" opublikowanym w antologii "Młode pokolenie wsi Polski Ludowej. Awans pokolenia."
W latach 1968-1969 pracował w białostockiej rozgłośni Polskiego Radia i należał do redakcji wydawanego przez tamtejszą rozgłośnię lokalnego pisma oraz w tygodniku "Nowa Wieś". Był także członkiem redakcji tygodnika "Kultura" i białostockiego miesięcznika "Kontrasty". W 1975 przeniósł się do Warszawy.
Reportaże i fragmenty swej prozy publikował w latach 1966-1980 m.in. w: "Tygodniku Kulturalnym" , "Polityce", "Kontrastach", "Kulturze". Od 1970 należał do Związku Literatów Polskich aż do jego rozwiązania w 1983.
W 1980 wyjechał za granicę. Najpierw do Paryża i RFN, a w 1984 do Nowego Jorku, gdzie początkowo pracował dorywczo. W1985 wziął udział w Internationale Writing Program w University of Iowa. Podróżował po USA, publikował w czasopismach polonijnych. W 1988 założył wraz z żoną - Bożeną Branicką - wydawnictwo Frampol Books, w którym wydał m.in. trzyczęściowy "Przewodnik nowojorski" (New York 1988-1991). Do Polski wrócił w 1991.
Jego wczesna twórczość - reportaże, powieści - związana była z życiem białostockiej prowincji. Ukazywał w niej procesy przemian społecznych i kulturowych w humorystyczno - ironicznej konfrontacji z tradycją i dawną wiejską mentalnością, wykorzystując wątki autobiograficzne ("Listy z rabarbaru" 1967, "Ja w nerwowej sprawie" 1969, "Zgrzyt" 1971, "Konopielka" 1973, "Awans" 1973). W utworach dramatycznych przedstawia negatywne skutki awansu społecznego środowisk wiejskich i prowincji, wprowadzając elementy komediowo - farsowe czy wręcz surrealistyczne znakomicie połączone z refleksją moralizatorską ("Czworokąt" 1976, "Wcześniak" 1977, "Pustaki" 1980). Doświadczenia pobytu w Stanach Zjednoczonych zaowocowały dramatem "Cud na Greenpoincie" (druk w "Dialogu" 12/1995), którego premiera odbyła się w Teatrze na Woli w 1996.
Redliński za twórczość literacką i publicystyczną otrzymał wiele nagród, m. in.: nagrodę im. S. Piętaka (1968), nagrodę im. J. Bruna III stopnia (1966) i I stopnia (1970), nagrodę tygodnika "Kultura" (1974), nagrodę im. Kościelskich (1974), nagrodę Stowarzyszenia Księgarzy Polskich (1994) wyróżnienie Ministra Kultury i Sztuki (1998). Odznaczony został Złotym Krzyżem Zasługi (1975) i odznaką "Zasłużony Działacz Kultury" (1975).
