Kazimiera Janecka
JANECKA Kazimiera, z Kłossowskich, Kłosowskich (12 XI 1906 Warszawa - 1 II 1980 Warszawa), lalkarka. Była córką rolnika i krawcowej, Kazimierza i Anny Kłossowskich (lub Kłosowskich), żoną - Władysława Janeckiego (od 1947). W 1916-19 uczęszczała do szkoły powszechnej, której nie ukończyła z powodu trudności finansowych rodziców. W 1922-24 pracowała w Wytwórni Papierów Wartościowych w Warszawie, nast. (do 1932) była kasjerką w aptece. W 1932-35 podejmowała prace dorywcze. Wstąpiła do PIST-u, lecz wkrótce konieczność zarabiania na życie zmusiła ją do rezygnacji ze studiów. W 1936 ukończyła kursy modniarskie i rozpoczęła pracę w zawodzie. W 1938 otworzyła, wraz z matką, własną pracownię modniarską, którą prowadziła do wybuchu powstania warszawskiego. Po upadku powstania została wywieziona do obozu pracy w Zellendorf pod Berlinem. Do kraju powróciła w maju 1945. Od 1946 w Warszawie należała do zespołu technicznego T. Jaskółka, a potem pracowała w kostiumerni i rekwizytorni Miejskich T. Dramatycznych (do 31 VIII 1947). W 1948-50 uczęszczała do Szkoły Dram. T. Lalek, prowadzonej przez J. Kilian-Stanisławską; w trakcie nauki, od 1 I 1950, została zaangażowana do zespołu artyst. T. Lalek Niebieskie Migdały (od końca 1950 pn. T. Lalka), gdzie występowała do końca sez. 1969/70, kiedy przeszła na emeryturę; od 1959 była także inspicjentką w tym teatrze. Grała najczęściej role drugoplanowe, takie jak: Pani Knapp ("Krzesiwo"), Babucha Burmucha ("Bajka o dobrym smoku"), Babcia ("Skoczek Toczek"), Mama Tygryska ("Tygrys Pietrek"), Zielarka ("Liczyrzepa").
Bibl.: Almanach 1979/80; Archiwum T. Lalka w Warszawie.
Film.: Materiały - Archiwum TVWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
