Osoby

ZBUCKI Leopold Ignacy (10 VII 1886 Warszawa - ok. 16 III 1955 Łódź), aktor, śpiewak, dyr. teatru. Był synem Ignacego i Aleksandry Z. Pochodził z rodziny robotniczej. Po ukończeniu szkoły średniej uczył się w Szkole Aplikacyjnej w Warszawie i ukończył ją w 1909. Jako student występował w WTR grając niewielkie role. W 1908 i 1909 na popisach szkoły grał z powodzeniem m.in. Rejenta ("Zemsta"), Protagonistę chóru starców ("Antygona"), Arnolfa ("Szkoła żon"). W 1909 zaczął występować na scenie warsz. T. Małego, a następnie w T. Nowym. W 1910 występował w Płoc­ku, od 1911 do 1914wT. Miejskim we Lwowie (z zes­połem lwow. w lecie 1913 i 1914 wyjeżdżał na gościnne występy do Krakowa). W 1914-15 służył w wojsku ro­syjskim. W sierpniu 1916 występował gościnnie w warsz. T. Praskim. W sez. 1918/19 występował przez krótki okres w T. Miejskim we Lwowie, a następnie od 1919 do 1927 w Krakowie: w T. Powszechnym (sez. 1919/ 20), T. Bagatela (1920-22, z przerwą od listopada 1920 do czerwca 1921, kiedy to amputowano mu zmiażdżo­ną w wypadku stopę), w T. Miejskim im. Słowackiego (sez. 1922/23), ponownie w T. Bagatela (1923-26). Od października 1925 do kwietnia 1926 był też kierowni­kiem i reżyserem "Teatru Zrzeszenia Artystów w Ba­gateli" w Krakowie, a od kwietnia do lipca 1926 kie­rownikiem t. popularnego p.n. "Zrzeszenie Artystów Dramatycznych w Krakowie" (przy ul. Rajskiej). W sez. 1926/27 występował w krak. T. Popularnym "No­wości", w sez. 1927/28 był dyr. t. w Sosnowcu, w sez. 1928/29 grał w T. Miejskim w Toruniu, w sez. 1929/30 w T. Kameralnym i T. Popularnym w Łodzi, w sez. 1930/31 tamże w T. Miejskim. W następnych latach występował dorywczo na różnych scenach, m.in. w sez. 1934/35 w Kaliszu. Podczas II wojny świat. był nau­czycielem w szkole rolniczej w Siedlcach, a w 1945-49 pracował tam jako urzędnik. Od sez. 1949/50 występo­wał w Łodzi: w 1949-51 w T. Powszechnym, w sez. 1951/52 w T. Powszechnym i T. im. Jaracza, od 1952 do śmierci w T. im. Jaracza.
Był zdolnym aktorem charakterystycznym. Występował nie tylko w repertuarze dram., ale z powodzeniem śpie­wał również w operetkach. Role dram.: Kasper ( "Wese­le"), Grabarz 1 ("Hamlet"), Kapka ("Odludki i poeta"), Major ("Damy i huzary"), Kamiński ("Sprawa rodzinna"), Bolszow ("Bankrut"); w operetkach: Wenzel Schodek ("Biedna dziewczyna"), Hilarius ("Lalka"), Alfons ("Życie paryskie"), Jan Lange ("Krysia leśniczanka").
Bibl.: Bar: Dzieje t. krak. s. 181-183; Kaszyński: Teatr łódz.; Sikorski: Szkoła Aplikacyjna s. 10, 15, 17-21, 27, 29, 30, 33, 34, 36, 37, 39, 40, 41, 43-46, 48, 49, 90; Wamecki; Ilustr. Prz. teatr. 1921 nr 24 (il.); Łódź. Ekspress ilustr. 1955 nr 64; Teatr 1952 nr 4 (il.), 1953 nr 21 (il.); Afisze i programy, IS PAN; Akta SPATiF nr 515.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973