Książki

Rozdział I:
Teatr uważamy jeszcze za zbytek. — Na drodze ustępstw. — Zepsucie. — Teatry prywatne. — Podaż i popyt. — Jak złemu zaradzić? — Sprawa małej wagi. — „Przyjemność estetyczna”. — Konieczność wrażeń. — Czem jest dziś teatr? — Zwiastuny zmiany. — Aktorskie popisy. — „Gastrolowanie”. — „Kreacje” i „gra”. — „Wielcy” i „wielkie”. — Czem jest teatr? ►[ 7 ]

Rozdział II:
Z dziejów 1882–3 roku. — Pierwsze kroki. — Przesada w założeniu. — Trupa krakowska. — Powodzenie moralne, fiasco materialne. — Repertuar. — Stachowiczówna, Wojdałowicz, Żelazowski, Frenkiel, Wojnowska; pani Hoffmanowa, jako „druga Modrzejewska”. — Balet. — Fałszywy wniosek. — Zamiary i nadzieje p. Wesołowskiego oraz jego zapewnienia „wszystkich razem i każdego z osobna”. — Dwa teatry. — Błędy i grzechy. — Rozgoryczenie ►[ 19 ]

Rozdział III:
Repertuar i niesnaski wewnętrzne. — Przedstawienia w sali Kononowa. — Znów błędy. — W celu ratunku — skandal! — P. Krzesiński jako cześnik w „Zemście”. — Gonitwa za sensacją. — Rachuby zawiodły. — Benefisy. — „Pogodzeni z losem”. — Wieczory. — „Pogadanka o teatrze” — głosem wołającego na puszczy. — Twierdziłem wówczas, twierdzę i dzisiaj ►[ 38 ]

Rozdział IV:
Fałszywe wieści o stratach. — Przekonywający rachunek. — Kto winien? — Znów pogłoski zamiast teatru. — Koncert Wł. Szymanowskiego w r. 1884. — Projekty p. Ł. Kościeleckiego na r. 1890—91. — Znów fałszywe wnioski — Pierwsze przedstawienie. — Kamiński i Bolesławski. — Pustki na operetce z „głośną” panną Kirszensztejn. — Wnioski. — I tutaj: kto winien ? — Znów nieudatna próba zaszczepienia operetki. — Słów parę o samej trupie ►[ 54 ]

Rozdział V:
Nowe obietnice na r. 1891—2. — Projekt a wykonanie. — Szereg błędów. — Smutna perspektywa po 20 dniach. — Zwrot ku lepszemu. — Panna Gabrjela Morska i jej benefis. — Benefisy Kamińskiego i Popławskiego. — B. Leszczyński jako „gastroler”. — Leszczyński uciekł przed rolą Radziwiłła w „Panie kochanku”, którą za niego wybornie wykonał Kamiński. — Upadek antrepryzy. — Dwa ostatnie przedstawienia w teatrze Nemetti. — Niespodziewana pomoc. — Przedstawienia w klubie. — Powodzenie ►[ 70 ]

Rozdział VI:
Skład trupy. — Wadliwa organizacja. — Naciąganie repertuaru do trupy. — Tracą na tem wszyscy: dowodem pani Czarli. — Pp. Morska, Kamiński, Roland, Mielnicki, Popławski, Siedlecka, Kopczewski, Siedlecki, Szymborski, Kisielewski. — Ładny rekwizyt ►[ 86 ]

Rozdział VII:
Korzystajmy z doświadczenia. — Nieco wspomnień z dziedziny błędów, omyłek i grzechów. — Organizacja teatru i kierunek. — Trudności. — Jaka powinna być trupa i pensje? — Ile przedstawień tygodniowo? — Kapitał zakładowy. — Wydatki. — Ale… — Jaką wybrać drogę? — Repertuar. — Prośba pod adresem autorów ►[ 104 ]

Rozdział VIII:
Wyjątkowe warunki. — Krytyka i publiczność. — Nie możemy mieć wzorowego, miejmyż dobry teatr. — Prasa miejscowa. — Dobre informowanie publiczności. — Repertuary tygodniowe. — Stosunek publiczności do artystów. — Publiczność za kulisami i aktorki w sali widzów. — W oczach widzów aktor zaciera autora. — Twórczość i odtwarzanie. — Idzie tylko o… dobrą wolę... ►[ 117 ]

Spis sztuk wystawionych w r. 1890/91 ►[ 129 ]
Spis sztuk wystawionych w r. 1891/92 ►[ 134 ]
Wykaz sztuk granych w ciągu czterech sezonów (1882–1892 r.) ►[ 139 ]

O autorze

• Banaszkiewicz Mikołaj: Gliński Henryk Ludwik na: polskipetersburg.com