Krytyka

Kryptonimy: S-w; S-w.; S.W.; (S.W.); St.W.; St.Wom.; (stw.); sw.; (sw); (sw.); w.
wątpliwe: _*^*_*; błędne: W.S.

Ur. 12 XI 1868 (wg niektórych źródeł w 1873) we Lwowie, zm. 17 kwietnia 1911 we Lwowie

Poeta, pisarz, dziennikarz, tłumacz oraz krytyk literacki, artystyczny i teatralny.

Urodził się w rodzinie poczmistrza. Po ukończeniu gimnazjum (w Brodach, a wg innych źródeł niemieckiego gimnazjum Franciszka Józefa we Lwowie) studiował germanistykę na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego. W tym czasie aktywnie działał w Czytelni Akademickiej, gdzie w 1889 roku poznał Emila Grossa i Karola Irzykowskiego, dwóch swoich najbliższych przyjaciół. Wszyscy należeli do Kółka Filologicznego i Literackiego Czytelni, często spotykali się, dyskutowali, wygłaszali referaty (np. Womela prezentował sylwetki Gerharta Hauptmanna, Hermanna Sudermanna i Augusta Strindberga), oceniali swoje pierwsze prace literackie i dwukrotnie (1894 i 1896) planowali założenie tygodnika literackiego. Plany te nie zostały zrealizowane, natomiast Womela w 1894 roku rozpoczął stałą współpracę z lwowską prasą. Publikował wiersze, nowele, recenzje oraz rozprawy krytycznoliterackie w „Kronice Społecznej i Literackiej”, „Monitorze” (tu ogłosił w 1896 dramat W powodzi), „Naszym Kraju”, należał też do redakcji „Czasopisma Akademickiego” i (jak wspomina Irzykowski) złożył dyrektorowi teatru lwowskiego Zygmuntowi Przybylskiemu swój dramat, którego jednak nie wystawiono.

Od początku sezonu 1898/1899 regularnie pisał recenzje teatralne dla „Przeglądu Politycznego, Społecznego i Literackiego”, a wcześniej (od 1897) także cykl Z salonu sztuki. Sprawozdawcą tego dziennika był przez dwa sezony, po czym przeniósł się do „Kuriera Lwowskiego”, gdzie objął fotel recenzenta po Janie Kasprowiczu. W latach 1900–1905 był krytykiem literackim i artystycznym, pisał sprawozdania z przedstawień dramatycznych teatru lwowskiego, z wystaw i wernisaży, a w „Tygodniu” (dodatku „Kuriera Lwowskiego”) ogłaszał recenzje literackie i plastyczne. Zapewne ze względu na trudną sytuację materialną, dziennikarstwo łączył z pracą w lwowskiej filii Biura Korespondencyjnego i Telegraficznego, a potem także z nauczaniem w gimnazjach we Lwowie i Jaśle.

Pracę zawodową (w tym pisanie recenzji teatralnych) często przerywała postępująca choroba i stale pogarszający się stan zdrowia. W 1906 roku Womela wyjechał na kurację do Włoch (na Capri), potem odwiedził Monachium, a po powrocie do Lwowa zajmował się głównie tłumaczeniem tekstów z języka niemieckiego. Pod koniec życia był członkiem redakcji ilustrowanego dziennika „Goniec”, w którym ogłaszał sprawozdania z wystaw plastycznych oraz recenzje teatralne.

Womela był barwną postacią lwowskiego środowiska literackiego Młodej Polski, „najskrajniejszym rewolucjonistą intelektualnym”, „krytykiem urodzonym, co dla krytyki całą swą twórczość poświęcił”, „pedagogiem i wychowawcą całej rzeszy młodszych, równych sobie wiekiem i nawet starszych od siebie literatów, a szczególnie artystów, którzy szukali jego towarzystwa, jego iskrzącej się i głębokiej rozmowy, czerpiąc z niej szerokie idee”. Kornel Makuszyński tak sportretował Womelę: „umysł ostry jak nóż, pióro ostre jak szpada. Czort nieustraszony, nienawidzący kłamstwa, banału i kompromisu. Przenikliwie mądry, wykształcony jak mało kto”. Karol Irzykowski, pozostający pod dużym wpływem intelektualnym Womeli, nazywał go „myśliwym dusz”, którego pasją było „wprowadzanie ludzi w kolizje duchowe” oraz wydobywanie z nich tego co najcenniejsze.

Wśród lwowskich krytyków teatralnych Womela wyróżniał się przede wszystkim niezależnością, śmiałością i oryginalnością sądów. Zawsze walczył ze schematyzmem i szablonowością sztuki, a najważniejszymi kategoriami oceny dzieła artystycznego były dla niego autentyczność i szczerość oraz bunt przeciw przebrzmiałym wartościom i torowanie drogi nowym nurtom. Womela prezentował nowoczesne spojrzenie na dramat, jako tekst przeznaczony dla teatru. W sprawozdaniach nie tylko pisał o treści wystawianej sztuki, ale często analizował i krytycznie omawiał utwory, w których poszukiwał przede wszystkim prawdy psychologicznej. Psychologiczny realizm postaci literackich oraz odpowiednio dostosowana do niego gra aktorska stanowiły kryteria oceny omawianych inscenizacji. Szczególnie cenił sztuki Szekspira, Ibsena, Maeterlincka oraz autorów niemieckich, zwłaszcza Gerharta Hauptmanna. Krytycznie natomiast oceniał wiele utworów Gabrieli Zapolskiej, zarzucając im szablonowość i powielanie znanych wzorów sztuki współczesnej. Bezkompromisowo występował przeciw słabym sztukom, nie zważając na osobę autora. Na przykład po premierze sztuki „Jeden dzień” autorstwa Adama Krechowieckiego, prominentnego lwowskiego krytyka teatralnego, jednocześnie radcy namiestnictwa i prezesa Towarzystwa Dziennikarzy, Womela opublikował w „Kurierze Lwowskim” felieton pod znamiennym tytułem Skandal literacki. W tekście nie tylko wykazał „moralną, intelektualną i artystyczną nicość utworu” złożonego ze „steku psychologicznych nonsensów” oraz „szablonów literackich posklecanych z najróżnorodniejszych reminiscencji”, ale też określił zadania krytyki teatralnej. Ostro wystąpił przeciwko lwowskim recenzentom, nie dopełniającym obowiązku rzetelnych sprawozdawców, którzy powinni: „oceniać dzieła wedle najlepszej woli i wiedzy, poinformować publiczność czy warto iść na ich przedstawienie i pomagać w ten sposób dziełom lepszym do nabrania rozgłosu, a gorszym do utonięcia w morzu zapomnienia”.

Obok tekstu dramatycznego najważniejszym elementem przedstawienia był dla Womeli aktor. Analizował przede wszystkim kreacje pojedynczych aktorów, ale stosunkowo dużo miejsca poświęcał również grze zespołowej. Krytyk nie uznawał tradycyjnego podziału ról (zgodnego z zasadą emploi), bo prowadzi do szablonowej gry i stałego powielania tych samych środków scenicznych, krytykował też „stylowe” kreacje, w których aktor traci indywidualny charakter. W sprawozdaniach z występów gościnnych Heleny Modrzejewskiej dostrzegał w grze wybitnej aktorki dawny styl gry, ale doceniał też umiejętność wprowadzenia w powszechnie panujący szablon aktorski „cech indywidualnych” oraz „szczegółów charakterystycznych dobytych z realnego życia”. W 1905 roku w tekście Ryszard III. Szekspira i styl na scenie lwowskiej wyłożył swoje poglądy na temat gry aktorskiej, pisał: „niechaj wszystko się gra charakterystycznie, a wówczas Romeo nie będzie musiał zostać »bohaterskim amantem«, Jago nie będzie »czarnym charakterem«, Lear »tragicznym ojcem«, bo wszyscy będą indywiduami”. W opisie kreacji aktorskich Womela zwracał uwagę zwłaszcza na ruch, gest i mimikę. Zawsze raziła go wszelka przesada w grze, zbyt rozbudowana gestyka, mówienie do widowni oraz rutynowe stosowanie środków, na które szczególnie reaguje publiczność. Bardzo pozytywnie oceniał na przykład wszystkie kreacje Kazimierza Kamińskiego, ale nawet w grze tego aktora dostrzegał i krytykował upodobanie do podkreślania scen i słów, które robią szczególny efekt, co „psuje obliczone z góry wrażenie życia, a demaskuje aktora”.

Tekst literacki i gra aktorska to dwa główne tematy recenzji teatralnych przełomu XIX i XX wieku. Także Womela, mimo, że był bardzo aktywnym krytykiem sztuki i regularnie omawiał wystawy plastyczne, niewiele pisał o wystawie scenicznej. Najczęściej dostrzegał oryginalne kostiumy, czasami też zauważał piękną scenografię, na przykład w recenzji z polskiej prapremiery sztuki Hermanna Sudermanna Jan Chrzciciel (Lwów, 6 września 1899), gdzie doceniał „nowe, wykonane stylowo według wzorów archeologicznych dekoracje” i szczegółowo opisał kostium Herodiady, granej przez Gabrielę Zapolską.

Womela, obok Karola Irzykowskiego i Ostapa Ortwina, był jednym z najbardziej interesujących i twórczych krytyków młodopolskiego Lwowa. W 1902 roku w dodatku literacko-naukowym „Kuriera Lwowskiego” opublikował programowy artykuł O tych co „tworzą” i tych, którzy „sądzą”. Krytykę przedstawiał w nim, jako rodzaj twórczości artystycznej, torującej drogę nowym prądom w sztuce. Taki model krytyki Stanisław Womela realizował przez wszystkie lata swojej krótkiej (przerywanej chorobą) aktywności literackiej.

Bibliografia przedmiotowa

a) słowniki, bibliografie, repertuary

• Słownik Pseudonimów Pisarzy Polskich XV w.–1970 r. t. 4, Wrocław 1996 (wykaz kryptonimów)
• Maresz Barbara, Szydłowska Mariola, Repertuar teatru polskiego we Lwowie 1894–1900. Kraków 2005
• Maresz Barbara, Szydłowska Mariola, Repertuar teatru polskiego we Lwowie. Teatr Miejski pod dyrekcją Tadeusza Pawlikowskiego 1900–1906. Kraków 2005

b) opracowania, wspomnienia, nekrologi

• Wilhelm Feldman, Współczesna krytyka literacka w Polsce, Lwów 1905, s. 384–385
• Osobiste. Stanisław Womela, „Kurier Lwowski” 1911 nr 175 (nekrolog)
• Pogrzeb Śp. Stanisława Womeli, „Kurier Lwowski” 1911 nr 179
• Stanisław Womela, „Goniec” 1911 nr 1273 (nekrolog)
• Stanisław Womela, „Słowo Polskie” 1911 nr 179 (nekrolog)
• Karol Irzykowski, Stanisław Womela, „Krokwie” 1920 nr 1
• Kornel Makuszyński, Kartki z kalendarza. Warszawa 1939, s. 52
• Franciszek Pajączkowski, Teatr lwowski pod dyrekcją Tadeusza Pawlikowskiego 1900–1906. Kraków 1961
• Barbara Winklowa, Karol Irzykowski. Życie i twórczość. T. 1. Kraków 1987
• Barbara Sikorowska-Geber, Stanisław Womela – krytyk zapomniany [w:] „Rocznik Komisji Historycznoliterackiej XXVII”. Wrocław 1990
• Katarzyna Sadkowska, Stanisław Womela jako recenzent „Tygodnia”. Szkic do portretu krytyka [w:] Modernistyczny Lwów. Teksty życia, teksty sztuki. Pod red. Ewy Paczoskiej i Dawida Marii Osińskiego. Warszawa 2009
• Katarzyna Sadkowska, Lwowska krytyka literacka1894–1914. Tendencje i problemy. Warszawa 2015 (rozdziały: „Wydobyć się ponad swoją chwilę”. Walka i ruch jako założenia krytyki Stanisława Womeli oraz Sztuka wobec rzeczywistości. Ortwin – Womela – Witwicki).

Bibliografia podmiotowa

Układ chronologiczny, oznaczono teksty anonimowe i publikowane pod kryptonimami i pseudonimami, reszta publikowana była pod nazwiskiem

Teksty różne

„Model nowego teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1898 nr 204; S.W., „Kurtyna Siemiradzkiego”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 14; St. W. „Charakterystyki literackie: Żeromski, Przybyszewski, Wyspiański”, „Tydzień” 1902 nr 6; „O tych co »tworzą« i tych, którzy »sądzą«”, „Tydzień” 1902 nr 9

Recenzje teatralne

S. W., „Maeterlinck na scenie polskiej”, „Kronika Społeczna i Literacka” 1894 nr 8 [rec. z M. Maeterlinck, „Gość nieproszony”]; „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1897 nr 129 [rec. z przedstawienia niemieckiego Towarzystwa Pasyjnego Leopolda Peterki]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1898 nr 200 [rec. z K. Zalewski, „Kraj”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1898 nr 204 [rec. z O. Blumenthal i G. Kadelburg. „Kozioł ofiarny”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1898 nr 210 [rec. z L. German, „H.K.T.”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1898 nr 215 [rec. z B. Eulenfeld, „Belweder”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1898 nr 216 [rec. z Z. Przybylski, „Państwo młodzi”]; „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1898 nr 224 [anonimowa rec. z G. Hirschfeld, „Agnieszka Jordan]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1898 nr 230 [rec. z O. Blumenthal i G. Kadelburg, „Pod białym koniem”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1898 nr 236 [rec. z Molière, „Chory z urojenia”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1898 nr 242 [rec. z K. Gliński, „Szaławiła”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1898 nr 248 [rec. z A. Orłowski, „Protest Strukczaszego”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1898 nr 257 [rec. z A. Bisson, A. Leclerq, „Zazdrośnica”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1898 nr 263 [rec. z V. Sardou, „Safanduły”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1898 nr 267 [rec. z G. Ohnet, „Właściciel kuźnic”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1898 nr 271 [rec. z J. Bayard, L. Vanderburch, „Ulicznik paryski”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1898 nr 275 [rec. z V. Sardou, „Nasi najserdeczniejsi”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1898 nr 279 [rec. z M. Praga, „Idealna żona”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1898 nr 282 [rec. z J. Bliziński, „Karierowicz”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1898 nr 288 [rec. z Molière, „Skąpiec”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1898 nr 292 [rec. z P. Berton, K. Simon, „Zaza”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 5 [rec. z L. Ganghofer, „Światło morza”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 16, 20 [rec. z E. Rostand, „Cyrano de Bergerac”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 26, 127, 234 i 1900 nr 138 [rec. z G. Zapolska, „Tamten”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 39 [rec. z A. Bisson, „Kontroler wagonów sypialnych”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 51 [rec. z H. F. Arnsztajnowa, „Na wyżynach”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 57 [rec. z L. Gandillot, „Mąż dwóch żon”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 67 [rec. z G. Zapolska, „Dziewiczy wieczór”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 69 [rec. z V. Sardou, „Pamela”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 74, 232 [rec. z G. Hauptman, „Woźnica Henszel”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 85 [rec. z L. Gandillot, „Podejrzliwy małżonek”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 89, 217 [rec. z G. Hauptman, „Dzwon zatopiony”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr  93 [rec. z „Młodzi bohaterowie”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr  95 [rec. z A. Belot, „Safo”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 98 [rec. z V. Sardou, „Ćwiartka papieru”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 100 [rec. z H. Ibsen, „Nora”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 104 [rec. z H. Becque, „Paryżanka”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 106 [rec. z G. Zapolska, „W Dąbrowie Górniczej”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 107 [rec. z P. Hirschberger, C. Kraatz, „Koziołki”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 109 [rec. z A. Dumas, „Dama kameliowa”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 113 [rec. z H. Olden, „Urzędowa żona”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 115 [rec. z G. Zapolska, „Jojne Firułkes”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 117 [rec. z V. Sardou, E. Najac, „Rozwiedźmy się”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 118 [rec. z H. Meilhac, L. Halévy, „Frou-Frou”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 120 [rec. z M. Hennequin, „Wojna z żonami”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 126 [rec. z A. Ostrowski, „Łapownicy”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 127 [rec. z A. Bisson, „Przepadł”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 129, 145 oraz 1900 nr 146 [rec. z M. Gogol, „Rewizor z Petersburga”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 132 [rec. z A. Bisson, F. Carré , „Pan dyrektor”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 133 [rec. z F. E. J. Lemaitre, „Flipota”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 134 [rec. z H. Sudermann, „Walka motyli”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 135 [rec. z W. Shakespeare, „Otello”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 136 [rec. z K. Zalewski, „Przed ślubem”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 137 [rec. z V. Sardou, „Madame Sans-Gêne”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 139 [rec. z W. Shakespeare, „Hamlet” i F. Schiller, „Zbójcy”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 141 [rec. z H. Sudermann, „Koniec Sodomy”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 143 [rec. z G. Ohnet, „Właściciel kuźnic”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 146 [rec. z A. de Musset, „Nie igraj z miłością”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 150 [rec. z E. Erckman, A. Chatrian, „Żyd polski”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 207 [rec. z J. A. Kisielewski, „Karykatury”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 212 [rec. z A. Valabrégue, M. Hennequin, „Miejsca kobietom”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 221 [rec. z L. Fulda, „Koledzy szkolni”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 228 i 1900 nr 138 [rec. z E. Brieux, „Córki pana Dupont”]; S.W., „Bunt Napierskiego”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 240 [o sztuce Kasprowicza]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 240 [rec. z J. Kasprowicz, „Bunt Napierskiego”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 248 [rec. z M. Bałucki, „Drużba”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 255 [rec. z H. Sudermann, Joannes (Jan Chrzciciel)]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 269 [rec. z G. Sylvaine, L. Artus, „Damski sekwestrator”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 275 [rec. z G. Zapolska, „Sybir”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 288 [rec. z L. Heller, „Debiutantka”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 292 [rec. z O. Blumenthal, G. Kadelburg, „Jeszcze raz”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1899 nr 298 [rec. z W. Shakespeare, „Król Lear”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 3 [rec. z F. Carré, P. Bilhaud, „Synowa”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 16 [rec. z A. Walewski, „Wielkie figury”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 22 [rec. z E. Pailleron, „Świat nudów”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 26 [rec. z J. Okonkowski, „Jarmark małżeński”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 33 [rec. z  L. Tołstoj, „Potęga ciemnoty”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 39 [rec. z E. Labiche, A. Delacour, „Wróble”]; „Kordian na scenie” „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 41 [o dramacie Słowackiego]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 41 [rec. z J. Słowacki, „Kordian”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 51 [rec. z H. Christiersson, „Dolly”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 57 [rec. z Z. Przybylski, „Dzierżawca z Olesiowa”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 63 [rec. z S. Bogusławski, „Opieka wojskowa”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 71 [rec. z A. Neumannowa, „Chrzest ognia”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 75 [rec. z J. Sandeau, F. J. Régnier, „Helena de la Seigliere”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 79 [rec. z G. Hauptmann, „Futro bobrowe”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 84 [rec. z H. Labiche, E. Martin, „Podróż pana Perichon”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 92 [rec. z V. Sardou, „Tosca”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 99 [rec. z K. Kraatz, M. Stobitzer, „Panna żołnierzem”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 105 [rec. z A. Gabanyi, „Oj ci teściowie”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 118 [rec. z M. Ordonneau, E. Grenet-Dancourt, „Javaraja”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 137 [rec. z A. Ostrowski, „Łapownicy”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 139 [rec. z P. Ferrier, „Posłowie na wakacjach”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 140 [rec. z A. Ch. A. Bisson, F. Carré , „Pan dyrektor”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 142 [rec. z M. Bałucki, „Dom otwarty”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 144 [rec. z występów gościnnych Kazimierza Kamińskiego w H. Sudermann, „Walka motyli” oraz z H. Olden, „Urzędowa żona”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 149 [rec. z F. Lemaitre, „Flipota”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 228, 229, [rec. z J. Kasprowicz, „Baśń nocy świętojańskiej”, A. Fredro, „Odludki i poeta”, inauguracji dyrekcji Tadeusza Pawlikowskiego]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 231 [rec. z W. Bogusławski, „Spazmy modne”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 234 [rec. z A. Fredro, „Dożywocie” i J. Kasprowicz, „Baśń nocy świętojańskiej”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 235 [rec. z J. Słowacki „Nowa Dejanira”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 240 [rec. z J. Bliziński, „Mąż od biedy”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 241 [rec. z V. Sardou, „Nasi najserdeczniejsi]; S.W., „Dla szczęścia. Dramat Stanisława Przybyszewskiego”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 245 [o dramacie]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 245 [rec. z S. Przybyszewski, „Dla szczęścia”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 248 [rec. z A. Fredro, „Pan Jowialski”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 249 [rec. z: M. Gawalewicz, „Dzisiejsi”, L. Rydel, „Z dobrego serca”, J. A. Fredro, „Posażna jedynaczka’]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 252, 253 [rec. z L. Rydel, „Zaczarowane koło”]; S.W., „Z teatru”, „Przegląd Polityczny, Społeczny i Literacki” 1900 nr 259 [rec. z W. Shakespeare, „Wiele hałasu o nic”]; (sw), „Awantury teatralne”, „Kurier Lwowski” 1900 nr 337; (sw)., „Teatr. Czerwona Toga, sztuka w 4 aktach z francuskiego M. Brieux”, „Kurier Lwowski” 1900 nr 338; (sw)., „Teatr. Czerwona Toga, sztuka w 4 aktach z francuskiego M. Brieux – wykonanie”, „Kurier Lwowski” 1900 nr 339; „Teatr. Igraszki trafu i miłości – komedia z francuskiego przez Mariveaux”, „Kurier Lwowski” 1900 nr 343 [anonimowa]; (sw)., „Teatr. Igraszki trafu i miłości – komedia z francuskiego przez Mariveaux”, „Kurier Lwowski” 1900 nr 344; (sw), „Z teatru. Hajduczek, komedia w 4 aktach według powieści Sienkiewicza Pan Wołodyjowski, przerobił na scenę Popławski”, „Kurier Lwowski” 1900 nr 352; (sw.), „Teatr. Tragedie duszy, dramat w 3 aktach Roberta Bracco, przełożył z włoskiego Lucjan Rydel”, „Kurier Lwowski” 1900 nr 355; (sw.), „Teatr. Gwałtu co się dzieje, komedia w 3 aktach Al. Fredry (ojca). Występ pani Wojnowskiej”, „Kurier Lwowski” 1900 nr 361; (sw.), „Teatr. Oj młody, młody!, kom. w 4. aktach Jana Al. Fredry, syna”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 4; (sw.), „Teatr. Pan Alfons, sztuka w 3 aktach Al. Dumasa syna”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 5; (sw.), „Teatr. Blagierzy, komedia w 4 aktach Michała Bałuckiego”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 11; (sw), „Teatr. Sobótki (Johannisfeur), sztuka w 4 aktach Hermana Sudermana”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 15; (sw.), „Teatr. Sobótki (Johannisfeur), sztuka w 4 aktach Hermana Sudermanna; wykonanie”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 16; (sw.), „Teatr. Romantyczni, komedia w trzech aktach z francuskiego, Edmunda Rostanda”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 17-18; (sw.), „Teatr. Dziewczyna sędzią, komedia w 3 aktach Fr. Zabłockiego”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 20; (sw.), „Teatr. Sganarel, kom. w 1. akcie Moliera i Romantyczni, kom. w 3. aktach E. Rostanda”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 23; (sw.), „Teatr. Najstarsza – komedia w 4 aktach a 5 odsłonach z francuskiego Julj. Lemaitre’a” „Kurier Lwowski” 1901 nr 27; (sw.), „Teatr. Najstarsza – komedia w 4 aktach a 5 odsłonach z francuskiego Julj. Lemaitre’a. Wykonanie”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 29; (sw.), „Teatr. Ocknienie, sztuka w 3 aktach Kazimierza Rakowskiego”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 32; (sw.), „Z teatru. Ocknienie, sztuka w 3 aktach Kazimierza Rakowskiego - wykonanie”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 33; (sw.), „Teatr. Spuścizna, sztuka w 3 aktach z niemieckiego Artura Schnitzlera”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 43; (sw.), „Teatr. Spuścizna, sztuka w 3 aktach z niemieckiego A. Schnitzlera, wykonanie”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 44; (sw.), „Teatr. Nawojka, komedia historyczna w 3ch aktach Stanisława Rossowskiego”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 45; (sw.), „Teatr. Nawojka St. Rossowskiego z panią Rotterową w roli tytułowej i p. Kwiatkiewiczem, jako Derszkiem”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 48; (sw.), „Teatr. Pieniądze albo życie, komedia w 4 aktach, a 5 odsłonach z francuskiego przez Alfreda Capusa”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 55; S.W., „Teatr. Psyche, tragedia dziecięca dla dorosłych w 3 aktach przez Zofię Wójcicką”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 73; (sw.), „Teatr. Odrodzenie, sztuka w 3 aktach Schöntana, tłum. z niemieckiego Zofia Wójcicka”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 81; S.W., „Złote runo, dramat w 3 aktach Stanisława Przybyszewskiego”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 87; (sw.), „Teatr. Życie na żart, sztuka w 5. aktach, przez Gabrielę Zapolską”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 102; „Wesele”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 110, 112, 113 [anonimowe, Womela?]; (sw.), „Teatr. Rewolwer, komedia w 5. aktach Al. Hr. Fredry, ojca”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 117; (sw.), „Teatr. Młodość, dramat miłosny w 3 aktach z niemieckiego Maksa Halbego”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 119; (sw.), „Teatr. Powrót posła, komedia w trzech aktach J. U. Niemcewicza”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 124; (sw.), „Teatr. Mężowie Leontyny, komedia 3 aktach z francuskiego, nap. Feydeau i Capus, tłumaczył M. Sachorowski”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 133; (sw.), „Teatr. Zaraza, komedia w 5. aktach z francuskiego E. Augiera ”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 138; (sw.), „Teatr. Blanchette, kom. w 3. aktach z francuskiego M. Brieuxa”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 175; „Warszawianka pieśń z roku 1831 napisał Stanisław Wyspiański” „Kurier Lwowski” 1901 nr 178 [anonimowa, Womela?]; S.W., „Wnętrze. Dramat w jednym akcie z francuskiego Maurycego Maeterlincka, tłumaczył Zygmunt Sarnecki”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 181; sw., „Teatr. Kościuszko pod Racławicami. Obraz historyczny w 6 odsłonach. Napisał Lasota.”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 181; (sw.), „Teatr. Wnętrze Maeterlicka i Warszawianka Wyspiańskiego z panią Modrzejewską w roli głównej”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 183; (sw.), „Z teatru”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 204 [rec. z K. Zalewski, „Przed ślubem”]; (sw.), „Teatr. Sobota: Bourbouche, kom. w 2. aktach z franc. Jerzego Courteline i Było to pod Wagram, kom. w 1. akcie z franc., przez Banville’a. – Niedziela: Popychadło, sztuka w 5. aktach Jana Szukiewicza ”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 208; (sw.), „Teatr. Występy pani Wojnowskiej i Morskiej oraz Kamińskiego i Popławskiego”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 287; (sw.), „Teatr. Kierownik szkoły, komedia w 3 aktach z niem. Ottona Ernsta, tłum M. Sachorowski”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 298; (sw.), „Teatr. Bajka, sztuka w  aktach z niem. Artura Schnitzlera”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 319; (sw.), „Teatr. Salamandra, sztuka w czterech aktach Stanisława Graybnera””, „Kurier Lwowski” 1901 nr 328; (sw.), „Teatr. Biada kłamcy, sztuka w 5 aktach a 9 odsłonach z niem. Franciszka Grillparzera”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 336; (sw.), „Teatr. Nadzieja, dramat w 4 aktach H. Hejermansa tłum. z holenderskiego przez J. Kasprowicza”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 353; (sw.), „Teatr. Za siódmą górą, za siódmą rzeką, ballada dramatyczna w 3. aktach z prologiem St. Rossowskiego”, „Kurier Lwowski” 1901 nr 355; S.W., „Teatr. Doktor Maszkow, sztuka w 4 aktach z rosyjskiego, Piotra Boborykina”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 10; S.W., „Teatr. Nikt mnie nie zna, kom. w 1 akcie Al. hr. Fredry; Zagadka, kom. w 2 aktach z francuskiego Hervieux’a; Goście, sztuka w 1 akcie St. Przybyszewskiego”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 19; S.W., „Teatr. Mężczyzna, dramat w trzech aktach, Gabrieli Zapolskiej”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 30; S.W., „Teatr. Sprawa, sztuka w 5 aktach z rosyjskiego Suchowo Kobylina”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 40; S.W., „Teatr. Skapany świat, sztuka w czterech aktach i epilog Noc przez Władysława Orkana”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 46; (sw.), „Z teatru.”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 49 [rec. z W. Orkan, „Skapany świat”]; S.W., „Teatr. Życie publiczne, komedia w 4 aktach z francuskiego Fabre’ea”, „Kurier Lwowski” 1902 nr  70; S.W., „Teatr. Ruy Blas, dramat w 5 aktach Wiktora Hugo”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 93; St. W., „Z teatru”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 107 [rec. z A. Fredro „Śluby panieńskie”]; St. W., „Teatr. Na marne, dramat w 1 akcie Lucjana Rydla; Pogrzeb tryptyk sceniczny przez Kazimierza Laskowskiego”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 112; St. W., „Teatr. Sąsiadka dramat w 1 akcie Tadeusza Rittnera i Nowe bożyszcze, sztuka w 3 aktach z francuskiego Fr. Curela tłum. Wł. Paliński.”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 139; St. W., „Teatr. Nasze szwaczki, obraz sceniczny w 5 aktach ze śpiewami i tańcami Zygmunta Przybylskiego”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 139; St. W., „Teatr. Ponad wodami, dramat w trzech aktach Jerzego Engla, przekł. Zofii Wójcickiej”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 158; (stw.) „Z teatru”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 245 [rec. z występów gościnnych Romana Żelazowskiego]; St. W., „Z teatru”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 247 [rec. z przedstawienia składanego R. Bracco, „Maski”; K. Korzeniowski, „Majster i czeladnik”; R. Bracco, „Pietro Caruso”]; St.W., „Z teatru. Krzyżacy, obraz dziejowy Sienkiewicza, przerobił na scenę Adolf Walewski”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 268; St.W., „Z teatru.”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 282 [rec. z A. Krechowiecki „Jeden dzień”]; St. Wom, „Skandal literacki”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 288-289 [o sztuce A. Krechowieckiego, „Jeden dzień’]; St.W., „Z teatru.”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 289 [rec. z S. Friedberg „Śpiący rycerze”]; St.W., „Z teatru. Występy gościnne p. Śliwickiego w Dzwonie zatopionym, Złotym runie i w Hamlecie”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 301; St.W., „Z teatru. Występ pani Heleny Modrzejewskiej w Marii Stuart Fr. Schillera”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 311; St.W., „Z teatru. Miarka za miarkę, komedia W. Szekspira w 5 aktach. Występ pani Modrzejewskiej”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 320; St.W., „Z teatru. Walka kobiet, komedia w 3 aktach z franc. Scribego i Legouva; występ p. H. Modrzejewskiej”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 324; St.W., „Z teatru.”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 348 [rec. z W. Shakespeare, „Makbet”, występ gościnny H. Modrzejewskiej”; St.W., „Z teatru. Manowcami, komedia z franc. w 3 aktach Henryka Bernsteina”, „Kurier Lwowski” 1902 nr 349; St.W., „Z teatru. Widziadła w trzech aktach przez Zygmunta Kaweckiego”, „Kurier Lwowski” 1903 nr 14; St.W., „Z teatru. Mieszczanie, sztuka w 4 aktach z rosyjskiego Maksyma Gorkiego”, „Kurier Lwowski” 1903 nr 32; St.W., „Z teatru. Na dnie, obrazy – aktów cztery Maksyma Gorkiego. Z rosyjskiego przełożył Al. Zelwerowicz”, „Kurier Lwowski” 1903 nr 171; St.W., „Z teatru. Nasi dekadenci, komedia w 4 aktach Palińskiego”, „Kurier Lwowski” 1903 nr 175; St.W., „Z teatru. Cud św. Antoniego, sztuka w 2 aktach Maur. Maeterlincka; Zuzanna w kąpieli, komedia w 1 akcie Grabicza”, „Kurier Lwowski” 1903 nr 306; St.W., „Z teatru.”, „Kurier Lwowski” 1903 nr 319 [rec. z H. Ibsen, „Dzika kaczka”]; St.W., „Z teatru. Śnieg, sztuka w 4 aktach Stanisława Przybyszewskiego”, „Kurier Lwowski” 1903 nr 322; St.W., „Z teatru. Jan Gabriel Borkmann, dramat w 4 aktach a 5 odsłonach z norweskiego Henryka Ibsena”, „Kurier Lwowski” 1903 nr 357; St.W., „Z teatru. Interes interesem, sztuka w 3. aktach z francuskiego Oktawiusza Mirbeau”, „Kurier Lwowski” 1904 nr 15; St.W., „Z teatru. Dymisja, zwykła historia życia w 4 aktach”, „Kurier Lwowski” 1904 nr  17; St.Womela, „Z teatru. Tkacze, sztuka w 5-ciu aktach Gerharda Hauptamanna, tłum. Edmund Libański”, „Kurier Lwowski” 1904 nr 325; St.W., „Z teatru. Daisy, kom. w 1 akcie Tristana Bernarda, tłum. Z angielsk. C. Pieniążek. – Wesele Sobeidy, obraz dram.w 3 częściach Hugona Hoffmansthala, tłum. Z niem L. Staff”, „Kurier Lwowski” 1904 nr 343, 348; St.W., „Z teatru.”, „Kurier Lwowski” 1904 nr 353 [rec. z G. Zapolska, „Zaszumi las”]; St.W, „Z teatru. W sieci, komedia w 4 aktach J. A. Kisielewskiego”, „Kurier Lwowski” 1905 nr 15; St.W., „Z teatru.”, „Kurier Lwowski” 1905 nr 19 [rec. z H. Sudermann, „Sobótki”]; St.W., „Z teatru.”, „Kurier Lwowski” 1905 nr 24 [rec. z G. Engel, „Ponad wodami”]; St.W., „Z teatru.”, „Kurier Lwowski” 1905 nr 29 [rec. z S. Wyspiański, „Legenda]; St.W., „Z teatru.”, „Kurier Lwowski” 1905 nr 45 [rec. H. Ibsen, „Nora”]; St.W., „Dwie premiery.”, „Kurier Lwowski” 1905 nr 55 [rec. z W. Feldman, „Cień”, T. Konczyński, „Pozłacana głowa”]; St.W., „Ponad siły. Dramat w dwóch częściach przez Björnstjerne Björnsona ze szwedz. tłum. Jan Kasprowicz”, „Kurier Lwowski” 1905 nr 56 i 59; St.W., „Z teatru.”, „Kurier Lwowski” 1905 nr 66 [rec. z H. Sudermann, „Szczęście w zakątku”]; St.W., „Z teatru. Ijola, dramat w czterech aktach z czasów średniowiecza, przez Jerzego Żuławskiego”, „Kurier Lwowski” 1905 nr 68, 70; St.W., „Z teatru.”, „Kurier Lwowski” 1905 nr 76 [rec. z występów Charlotty Wieché i zespołu francuskiego]; St.W., „Z teatru. W przystani dramat w 3 aktach z niem. Jerzego Engla”, „Kurier Lwowski” 1905 nr 80; St.W., „Ryszard III. Szekspira i styl na scenie lwowskiej.”, „Kurier Lwowski” 1905 nr 90; St.W., „Z teatru. Majster, sztuka w trzech aktach Hermanna Bahra; z niem. tłum. Jerzy Żuławski”, „Kurier Lwowski” 1905 nr 97; St.W., „Z teatru. Dom na Halickiem, komedia w 4-ch aktach Dominika”, „Kurier Lwowski” 1905 nr 103; stw. „Z teatru. Podczłowiek komedia w 4 aktach Tadeusza Jaroszyńskiego”, „Goniec” 1911 nr 1225; stw., „Z teatru. Car Paweł I. dramat w 6 aktach (7 odsłonach) Dymitra Mereżkowskiego; tłumaczył K. Srokowski”, „Goniec” 1911 nr 1237; St. W., „Z teatru. Za kulisami, sztuka w 4 aktach Henryka Rotszylda”. „Goniec” 1911 nr 1249; St. W., „Z teatru. Koniec Mesyasza, dramat w 4 aktach a 5-ciu odsłonach, napisał Jerzy Żuławski”, „Goniec” 1911 nr 1255; St.W, „Z teatru Nowego”, „Goniec” 1911 nr 1257 [rec. z. M. Bałucki, „Sprawa kobiet”].

Oprac. Barbara Maresz